مطالعه عددی گذارهای الکترومغناطیسی در گیراندازی تابشی پروتونی 10B

تجزیه و تحلیل قدرت گذارهای الکترومغناطیسی یکی از روش های مطالعه توسعه هسته های اتمی انفجار بزرگ و چرخه سوخت ستارگان در اخترفیزیک هسته ای، سنتز هسته ای و گیراندازی پرتوی هسته ها است. از این رو مطالعه هسته هایی با عدد جرمی (A) 11، چون 11C و 11B، از اهمیت بالایی برخوردار بوده که با گیراندازی تابشی پروتون در 10B تولید می شوند. در این پژوهش، وابستگی احتمال گذار کاهش یافته مربوط به چهارقطبی الکتریکی [B (E2)]  و دوقطبی مغناطیسی [B (M1)]  که در گیراندازی تابشی پروتون به کمک هسته 10B رخ می دهد، بررسی شده است که به انرژی برانگیختگی و اسپین- پاریته حالات درگیر برای رخ دادن گذارهای E2 و M1 بستگی دارد. چارچوب نظری محاسبات براساس الگوی پتانسیل وودز- ساکسون وM3Y  برای ایجاد حالت های پایه و برانگیخته C11 استفاده شده است. نتایج بدست آمده براساس هریک از الگوهای پتانسیل های یاد شده، همخوانی مطلوبی دارند. مشخص شد که B (E2) با افزایش انرژی تحریک شده بدون توجه به اسپین حالت های برانگیخته افزایش می یابد. در حالی که B(M1) به اسپین حالت های برانگیخته بسیار حساس بوده و در حالت های -(3/2) جدا از انرژی تحریک شده هستند.‏