تجربه زیسته کودک- زنان ازدواج کرده در حوزه هنجارهای اجتماعی و ازدواج زودهنگام*

کودک همسری پدیده ای اجتماعی- فرهنگی است که در نقاطی از کشور زندگی دختران را متاثر کرده و منجر به بروز مشکلات و آسیب های فردی و اجتماعی بسیار می شود. هدف پژوهش حاضر فهم تجربه زیسته کودک- زنان ازدواج کرده استان خوزستان جهت فهم مسیله هنجارهای اجتماعی و ازدواج زودهنگام است. برای رسیدن به هدف مذکور از روش تحقیق کیفی و با رویکردی پدیدارشناسانه و شیوه نمونه گیری هدفمند استفاده شده است که از طریق روش گلوله برفی با 23 نفر از زنان که در سنین کودکی (زیر 18سال) ازدواج نموده مصاحبه عمیق به عمل آمد و با ستفاده از روش کلایزری، جملات و عبارات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر پایه روایت های افراد مورد گفتگو، 15 مضمون اصلی در تجربه آن ها عبارت است از: فقدان بلوغ فکری- اجتماعی، فرهنگ طایفه ای و باورهای سنتی، فردیت عقیم مانده، سلب عاملیت سوژه، عدم آگاهی از سرمایه جسمی و جنسی، ضعف نقش و تعاملات تنش زا، رفتارهای سلطه گرا و خشونت شریک صمیمی، بدن زنانه ابژه جنسی، بدن زن ابژه پیش پاافتاده و قابل معامله، تن زن خاستگاه سلطه و سرکوب، طلاق/کودک بیوگی، مرگ فانتزی عشق و دوآلیته کودکی/بزرگسالی دسته بندی شد. با توجه به پارادیم حاکم بر پژوهش، پدیده ازدواج زودهنگام برساختی اجتماع است که نتیجه واکنش خانواده ها به محدودیت های ساختاری و وضعیت جغرافیایی، اجتماعی، فرهنگی و فردی است.