اثر گلیسرول در قطعه های نرم و سخت بر خواص پلی یورتان حافظه شکلی

فرضیه : 

پلی یورتان های حافظه شکلی شبکه ای شده شیمیایی (CSMPUs) می توانند کاربردهای متنوعی در زمینه های مختلف مانند پزشکی داشته باشند که رفتار مکانیکی و حافظه شکلی در این نمونه ها نسبت به پلی یورتان های حافظه شکلی خطی بهبود یافته است. پلی یورتان حافظه شکلی حداقل از دو فاز مختلف تشکیل شده است. فاز اول که به صورت شبکه ای پایدار بوده، مسیول حفظ شکل اصلی پلی یورتان حافظه شکلی است. در مقابل، فاز دوم که به عنوان کلیدهای حافظه شکلی نیز شناخته می شوند، به طور موقت شکل موقت پلی یورتان را با بلورینگی تثبیت می کند. هدف از این پژوهش، سنتز پلی کاپرولاکتون های خطی و ستاره ای در مرحله اول و سنتز پلی یورتان های حافظه شکلی شبکه ای شده شیمیایی با استفاده از پلی کاپرولاکتون های خطی و ستاره ای در مرحله دوم است. همچنین شاخص های پیوند هیدروژنی از راه گروه های کربونیل (-C=O) و آمین (NH-) نمونه های پلی یورتان های حافظه شکلی شبکه ای شده شیمیایی و سنتزشده با استفاده از گلیسرول به عنوان شروع کننده قطعه نرم یا زنجیرافزا قطعه سخت بررسی و مقایسه شده است.

پلی کاپرولاکتون های خطی و ستاره ای با پلیمرشدن حلقه گشای کاپرولاکتون و در ادامه پلی یورتان های حافظه شکلی شبکه ای شده شیمیایی با پیش پلیمرشدن دومرحله ای سنتز شدند. با تغییر نسبت های مولی گروه های عاملی مقدار درصد وزنی قطعه سخت در نمونه های پلی یورتانی %10 ثابت نگه داشته شد.

نتایج نشان داد، شاخص پیوند هیدروژنی با ورود گلیسرول به عنوان زنجیرافزا کاهش یافت. همچنین، مقدار بلورینگی در نمونه های پلی یورتان های حافظه شکلی شبکه ای شده شیمیایی نسبت به کاپرولاکتون های خالص کاهش یافت. با افزایش اتصال عرضی شیمیایی، بلورینگی نمونه های پلی یورتان های حافظه شکلی شبکه ای شده شیمیایی روند کاهشی داشت. افزون بر این، در مطالعات رفتار مکانیکی تفاوت چندانی در اثر وجود گلیسرول در قطعه نرم یا سخت دیده نشد.