پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران براساس ویژگی های شخصیتی، تعارض کار-خانواده و حمایت اجتماعی در همه گیری کووید-19

زمینه و هدف:

 یکی از مهم ترین عواملی که بهره وری و توان پرستاران برای انجام موثر وظایف شغلی در محیط های کاری را کاهش می دهد، فرسودگی شغلی است. باتوجه به شیوع کووید-19، حساسیت شغل پرستاری و اثرات مخرب فرسودگی شغلی بر اثربخشی و کیفیت مراقبت پرستاران، مطالعه حاضر با هدف بررسی متغیرهای ویژگی شخصیتی، تعارض کار-خانواده و حمایت اجتماعی به عنوان پیش بینی کننده فرسودگی شغلی پرستاران در بحران کووید-19 انجام شده است.

روش بررسی:

 پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است. از 15 مرداد تا 15 شهریور سال 1400 در زمان موج پنجم کووید-19 در ایران بین 130 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مختلف مراکز درمانی درگیر با بیماری کرونا در استان ایلام به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل مشخصات جمعیت شناختی، پرسش نامه فرسودگی شغلی ماسلاچ، ویژگی های شخصیتی نیو، تعارض کار-خانواده کارلسون و حمایت درک شده زیمت بود. داده های جمع آوری شده با نسخه 26 نرم افزار SPSS  و با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با سطح معناداری (P<0/05) تجزیه وتحلیل شدند.

یافته ها :

نتایج مدل رگرسیون چندگانه نشان داد که از دو متغیر پیش بین برون گرایی و تعارض کار-خانواده توانستند مولفه خستگی عاطفی را پیش بینی کنند (0/05>P). جهت تاثیر برون گرایی بر خستگی عاطفی، مثبت بود و جهت تاثیر تعارض کار-خانواده، منفی بود. بیشترین اثرگذاری بر خستگی عاطفی مربوط به برون گرایی (0/351-=β) بود. حمایت اجتماعی درک شده تاثیر معناداری بر روی فرسودگی شغلی نشان نداد (P>0/05). جهت تاثیر روان نژندی و تعارض کار-خانواده بر مسخ شخصیت مثبت بود و بیشترین تاثیر بر مسخ شخصیت را توافق پذیری (0/405-=β) داشت. جهت تاثیر برون گرایی و وظیفه شناسی بر موفقیت فردی، مثبت و جهت تاثیر تعارض کار-خانواده منفی بود. قوی ترین تاثیر بر موفقیت فردی را تعارض کار-خانواده داشت (0/260-=β).

نتیجه گیری:

 ابعاد شخصیتی، تعارض کار-خانواده و حمایت اجتماعی و همچنین بروز فرسودگی در پرستاران، به صورت مرتبط به هم عمل می کنند، بنابراین لازم است مسیولین تدابیر حمایتی و آموزشی را جهت کاهش فرسودگی در بحران سلامت به کار ببرند.