خاستگاه و مبادی شبهات علم دینی

امروزه در حوزه علم دینی، شبهات مختلفی، رواج یافته است. این شبهات که امکان، مطلوبیت و ضرورت علم دینی را نشانه رفته است، ریشه در تلقی و نوع نگاه به دین، علم و معرفت دینی دارد. بر پایه اختلاف نگاه ها در زمینه علم دینی، رویکردها و دیدگاه های مختلفی شکل گرفته است. این رویکردها در چند محور کلی؛ نظیر «نقل محور» (نص بسند)، تجربه محور، مبناگرا، اجتهاد محور و امثال آن، قابل تقسیم اند. در نقل محوری، اصالت به آموزه های نقلی داده می شود. این رویکرد، در میان موافقان و مخالفان علم دینی، طرفداران زیادی دارد. بیشتر منکران و مخالفان علم دینی، به دلیل نقل محوری در معرفت دینی و تجربه گرایی در معرفت علمی (انحصار دین به نقل و علم به تجربه) از اساس با امکان، مطلوبیت و ضرورت علم دینی مخالفت می ورزند؛ لذا شبهات زیادی را حوزه علم دینی طرح و رواج دادند. مقاله حاضر با روش تحلیلی-انتقادی به خاستگاه و مبادی شبهات علم دینی خواهد پرداخت. از مهم ترین یافته های مقاله این است که خاستگاه و مبادی اصلی شبهات علم دینی، ریشه در نوع دین شناسی، علم شناسی و روش شناسی دارد.