کاربرد شاخص های توپوگرافی و طیفی در تعیین نواحی مدیریتی در مزارع کشت گندم دیم، قزوین

مدیریت پایدار خاک با درک صحیح از ویژگی های خاک به حفظ حاصلخیزی و جلوگیری از تخریب آن کمک می کند. این تحقیق به منظور ارزیابی پتانسیل استفاده از مناطق مدیریت خاک (MZs) به عنوان روشی کارآمد برای بهبود بهره وری کشت گندم انجام شد. بر این اساس تعداد 140 نمونه خاک از مزارع گندم دیم برداشت شد. از ویژگی های خاکی به همراه ویژگی ها و شاخص های توپوگرافی و طیفی جهت تعیین MZs استفاده گردید. ویژگی های توپوگرافی مورد استفاده در این مطالعه با استفاده از نرم افزار7.8.2 SAGA و نقشه DEM منطقه مورد مطالعه استخراج گردید. تهیه نقشه ویژگی ها، انتخاب ویژگی-های بهینه با استفاده از آنالیز مولفه های اصلی (PCA)، تقسیم بندی مزرعه بر پایه ویژگی های منطقه ای و توپوگرافی بهینه با استفاده از الگوریتم های خوشه ای در ترکیب با زمین آمار، مراحل ایجاد MZs در این مطالعه بودند. شاخص عملکرد فازی (FPI) و آنتروپی طبقه بندی نرمال شده (NCE) جهت ارزیابی تعداد بهینه MZs بررسی گردید. تجزیه و تحلیل نیم تغییر نما، الگوی توزیع مکانی متنوع با وابستگی مکانی متوسط تا قوی را برای اکثر ویژگی ها در منطقه مطالعاتی نشان داد. در نهایت شش PC با مقادیر ویژه بیشتر از 1 با مجموع 3/76درصد از واریانس کل برای تجزیه و تحلیل بیشتر مورد استفاده قرار گرفتند. بر اساس حداقل مقدار FPI و NCE، شش ناحیه مدیریتی شناسایی شد. نتایج مقایسه میانگین ها نشان دهنده تفاوت در ویژگی ها در MZs است. این مطالعه نشان داد که تعیین MZs  بر اساس تغییرات مکانی ویژگی های توپوگرافی منطقه می تواند به طور موثری در شناسایی منابع اصلی تغییرپذیری عملکرد محصول و مدیریت خاک برای به حداکثر رساندن تولید محصول استفاده شود.