ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی دشت ارومیه برای مصارف کشاورزی با استفاده از روش ترکیبی مدل های آسیب پذیری آلودگی، پتانسیل و شاخص کیفیت آب زیرزمینی

در این مطالعه، منابع آب زیرزمینی دشت ارومیه برای مصارف کشاورزی با استفاده از روش ترکیبی که شامل مدل های آسیب-پذیری، پتانسیل و کیفیت آب زیرزمینی است، ارزیابی شدند. آسیب پذیری با روش دراستیک ارزیابی شد و نقشه نهایی در پنج کلاس با آسیب پذیری خیلی زیاد تا خیلی کم طبقه بندی گردید. لایه های NDVI، مدل رقومی ارتفاعی، تراکم زهکشی، بارش و تراکم چاه به عنوان ورودی های مدل پتانسیل در نظر گرفته شدند و برای تعیین وزن هر لایه از فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. نقشه پتانسیل نیز در پنج کلاس با پتانسیل خیلی زیاد تا خیلی کم طبقه بندی گردید. نقشه کیفیت آب زیرزمینی با سه لایه ورودی شامل هدایت الکتریکی (EC)، نسبت جذبی سدیم (SAR) و کربنات سدیم باقی مانده (RSC) و روش وزن دهی تولید شد. نقشه ترکیبی با روش طبقه بندی حداکثر احتمال (MLC) با پنج طبقه تولید شد. طبقه های یک و دو با 31/40 درصد مساحت، برای مصارف کشاورزی مناسب هستند که شامل مناطق شمالی، شمال غربی و مناطق مرکزی نیمه شمالی است. طبقه سه با 90/22 درصد مساحت در وضعیت متوسط قرار دارد و مناطق مرکزی نیمه شمالی و نیمه جنوبی را دربرگرفته است. طبقه های چهار و پنج نیز با 79/36 درصد مساحت، در وضعیت نامناسب برای مصارف کشاورزی قرار دارند.