مطالعه تطبیقی نقاشی های دیواری امامزاده ها و کلیساهای اصفهان

شاه عباس اول پس از کوچاندن ارمنیان به اصفهان دستور داد برای آنان کلیساهایی بسازند تا به زندگی شهری در اصفهان پای بند شوند. این کلیساها، که در ابتدا با کمک معماران ایرانی شکل گرفت، رنگ و بویی ایرانی داشت بیشتر محققانی که درباره کلیساهای جلفای نو اصفهان نوشته اند بر ایرانی بودن در معماری کلیساهای اصفهان تکیه کرده اند. هدف اصلی در این مقاله مطالعه تطبیقی نقاشی های دیواری بازمانده از اواخر قاجار امام زاده ها اصفهان و کلیساهای صفوی اصفهان از نظر مضمون ،ساختار، شمایل و رابطه با محیط است ،سوال پژوهش این است که نقاشی کلیساها چه تاثیری برنقاشی های دیواری امامزاده ها در اواخر دوره قاجار داشت؟ شیوه گرداوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای و میدانی است،  روش تحقیق  توصیفی - تحلیلی  و تطبیقی است، می کوشد شباهت ها و تفاوت های لحن و شکل نقاشی دیواری های کلیساها و امامزاده های شهر اصفهان  به عنوان یکی از جلوه گاه هنر قدسی از نظر مفهوم و بیان  برحسب ویژگی های مرتبط با نقششان بیان کند. یافته های پژوهش نشان میدهد، موضوع نقاشی های امامزاده ها ، روایاتی تصویری از مضمون های مورد علاقه مردم شیعه مذهب ایرانی است. شمایل مبارک پیامبر (ص)، ایمه اطهار (ع)، روایت تصویری واقعه عاشورا، همه از مصادیق بارز علایق و اعتقادات هر مسلمانی است که به مکانی چون امامزاده وارد می شود. موضوع نقاشی هایی که بر دیوار کلیساهای جلفای نو اصفهان اجرا شده  عموما مصایب مسیح و نزدیکان او و دیگر روایات مذهبی آمیخته به اعتقادات مردم است. در امامزاده های اصفهان نیز داستان های مذهبی و مصایب ایمه اطهار آمیخته به باورهای عامیانه به تصویر درآمده است که ترکیب بندی ، رنگ و شمایل از کلیساها تاثیر گرفته است. اجرای نقاشی و مصالح کار نقاشان در هر دو تقریبا مشترک بوده است. علی رغم شباهت ها، نقاشی کلیساها به تعبیری، هنر دولتی بوده است، ولی پدیدآورندگان نقاشی دیواری امامزاده ها هیچ کدام به طبقه حاکم وابسته نبوده اند و این موضوع در نحوه اجرا و غنای کار بسیار تاثیرگذار است.