اثر برنامه نوری بر وزن اندام های بدن، سیستم ایمنی و نمره راه رفتن در جوجه های گوشتی

اثر برنامه نوری استفاده شده طی دوره پرورش بر وزن اندام های بدن، پاسخ های ایمنی، نمره راه رفتن و آزمون بی تحرکی القایی، طی آزمایشی با استفاده از 900 قطعه جوجه گوشتی (راس 308)، در سه سالن بررسی شد. در هر سالن 300 قطعه جوجه به طور تصادفی در 30 پن تخصیص یافت. از سن 7 روزگی به بعد، برای سالن 1 برنامه 17L:7D؛ برای سالن 2 برنامه 14L:10D و برای سالن 3 برنامه 12L:12D استفاده شد. برای بررسی پاسخ ایمنی از تزریق گلبول های قرمز خون گوسفند (SRBC) و آزمون حساسیت بازوفیلی پوستی (CBH) استفاده شد. برای شمارش تفریقی لوکوسیت ها نمونه های خون در 40 روزگی جمع آوری و ارزیابی نمره راه رفتن و آزمون بی تحرکی القایی در 41 روزگی انجام شد. در سن 42 روزگی تعداد 30 پرنده از هر سالن انتخاب و پس از کشتار، وزن لاشه و اندام ها اندازه گیری شد. کاربرد 12 ساعت تاریکی در شبانه روز در مقایسه با 7 یا 10 ساعت، وزن دستگاه گوارش را کاهش و وزن بیضه ها را افزایش داد (05/0<p). وزن چشم با افزایش ساعات تاریکی افزایش و درصد PCV با کاربرد 10 یا 12 ساعت تاریکی کاهش یافت (001/0<p). استفاده از 10 ساعت تاریکی در شبانه روز در مقایسه با دو برنامه دیگر، سبب بهبود پاسخ های ایمنی، نمره راه رفتن و مدت زمان آزمون بی تحرکی القایی شد (05/0<p). به طور کلی، با توجه به نتایج این آزمایش، استفاده از 10 ساعت تاریکی در شبانه روز طی دوره پرورش جوجه های گوشتی قابل توصیه است.