ارتباط بین ترس از ابتلا به کووید-19 و رفتارهای دلبستگی مادران دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان در همه گیری کووید-19

زمینه و هدف:

 بستری نوزادان در بخش مراقبت های ویژه نوزادان سبب از بین رفتن یا تاخیر در روند دلبستگی مادر و نوزاد می شود. از سوی دیگر قرنطینه و محدودیت های فاصله گذاری اجتماعی در طی همه گیری ویروس کووید-19 منجر به عواقب روان شناختی ازجمله افزایش ترس از ابتلا به کووید-19 می شود. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین رفتارهای دلبستگی و ترس از کووید-19 در مادران دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران در همه گیری کرونا انجام شد. 

روش بررسی:

 در این مطالعه توصیفی همبستگی، 195 مادر دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران شرکت کردند. نمونه گیری با روش مستمر انجام شد. ترس از کووید-19 با پرسش نامه ترس از کووید-19 و رفتارهای دلبستگی مادر و نوزاد از طریق ابزار مشاهده ای رفتارهای دلبستگی مادر و نوزاد آونت ارزیابی شد. از مادران دارای معیارهای ورود خواسته شد پرسش نامه ترس از کووید-19 را تکمیل کنند. سپس رفتارهای دلبستگی مادر و نوزاد توسط پژوهشگر مشاهده و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، کراسکال والیس، من ویتنی و آنووا تجزیه وتحلیل شدند. 

یافته ها:

 میانگین و انحراف معیار ترس از کووید-19 به ترتیب برابر با 5/40±19/04 و همچنین میانگین و انحراف معیار دلبستگی به ترتیب برابر با 12/57±52/31 می باشد. یافته ها نشان دادند، ارتباط معناداری بین میزان ترس از کووید-19 و دلبستگی مادر به نوزاد وجود نداشت (0/05).

نتیجه گیری:

 دلبستگی عاطفی مادران به نوزادان مورد مطالعه پایین و ترس از کووید-19 در آن ها تقریبا بالا بود. هرچند بین ترس از ابتلا به کووید-19 و دلبستگی مادر به نوزاد ارتباط معناداری دیده نشد، به نظر می رسد توجه به عوامل موثر در ارتقای دلبستگی عاطفی میان مادر و نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه ضروری است. همچنین توجه کادر درمان و پرستاران به این گروه از مادران در همه گیری هایی مانند کووید-19 و استفاده از راهکارهایی برای کاهش ترس آن ها از ابتلا و انتقال بیماری توصیه می شود.