مشوق ها و موانع دریافت خدمات مراقبت های دوران بارداری در زاهدان، ایران: یک مطالعه کیفی

زمینه و هدف:

 یک بعد مهم از زندگی زنان را باروری جهت تولید مثل و حفظ بقا شامل می شود. ارایه مراقبت های دوران بارداری در حیطه زنان علاوه بر این که مقرون به صرفه است، باعث حفظ و ارتقای سلامت مادر و جنین و درنتیجه سلامت کل خانواده و افزایش جمعیت جامعه می شود. این پژوهش با هدف استخراج مشوق ها و بازدارنده های دریافت مراقبت های دوران بارداری در سال 1401 در شهر زاهدان (جنوب شرق ایران) انجام شد. 

روش بررسی:

 مطالعه حاضر از نوع کیفی با رویکرد تحلیل محتوای قراردادی است. جمع آوری داده ها به صورت هدفمند از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته عمیق با انجام مصاحبه با 26 مشارکت کننده (8 پرستار و 18 زن باردار) که از مراقبین سلامت و زنان باردار مراجعه کننده به پایگاه سلامت بودند تا مرحله اشباع داده ها ادامه یافت. تحلیل اطلاعات هم زمان با جمع آوری به روش 4 مرحله ای گرانیهام انجام شد. برای صحت و استحکام داده ها از 4 روش اعتبار، تاییدپذیری، قابلیت اعتماد و انتقال پذیری استفاده شد. 

یافته ها :

پس از تحلیل، 504 کد به دست آمد که براساس شباهت ها به 215 کد خلاصه شدند، 19طبقه اولیه و 2 طبقه اصلی تحت عناوین»بازدارنده های دریافت مراقبت های دوران بارداری» و »مشوق های دریافت مراقبت های دوران بارداری» و 6 زیرطبقه نهایی شامل بازدارنده های سازمانی، بازدارنده های فردی، درک مفید بودن انجام مراقبت، ارایه مراقبت های رایگان، آموزش های مراقبت از خود، ارتباط مناسب مراقبین سلامت طبقه بندی شدند. 

نتیجه گیری:

  سیاستگذاران و برنامه ریزان افزایش جمعیت و طرح ملی جوانی جمعیت در کشور می توانند از مشوق ها و بازدارنده های دریافت مراقبت های دوران بارداری جهت برنامه ریزی و ارتقاء سلامت زنان باردار استفاده کنند.