بررسی مقطعی شیوع نیدل استیک و عوامل مرتبط با آن در کارکنان بیمارستان کوثر شهر سمنان در سال های 1397-1393

آسیب های ناشی از وسایل تیز و برنده یکی از مهم ترین خطرات بیولوژیک برای کارکنان بیمارستان محسوب می شود که می تواند پیامدهای جسمی و روانی خطرناکی را به دنبال داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع نیدل استیک و بررسی عوامل مرتبط با آن در کارکنان بیمارستان کوثر شهر سمنان طراحی و اجرا شد.

در این مطالعه توصیفی_مقطعی، همه کارکنان بیمارستان کوثر شهر سمنان بررسی گردیدند که طی سال های 1397-1393 دچار نیدل استیک شده بودند. ابراز جمع آوری اطلاعات یک چک لیست شامل متغیرهای دموگرافیک، شغلی، نوع حادثه و اقدامات انجام شده پس از نیدل استیک شدن بود که بخشی از طریق پرونده کارکنان در دفتر کنترل عفونت و بخشی نیز از طریق مصاحبه جمع آوری شد. داده های مربوطه پس از جمع آوری، در نرم افزار SPSS vol.26 تجزیه وتحلیل آماری گردیدند.

یافته های پژوهش: 

درمجموع، 194 مورد نیدل استیک با شیوع 7/23 درصد رخ داد. میانگین و انحراف معیار سن افراد بررسی شده 41/9±57/34 سال بود و 2/41 درصد در گروه سنی بالای 35 سال قرار داشتند. 68 درصد از آنان زن، 3/60 درصد شاغل در نوبت کاری صبح و اغلب موارد نیدل استیک در کارکنان با سابقه کاری کمتر از 5 سال (9/47 درصد) رخ داده بود. بیشترین موارد نیدل استیک (3/60 درصد) را کارکنان با تحصیلات کارشناسی و با شغل پرستاری (7/38 درصد) تشکیل می دادند؛ همچنین بیشترین میزان نیدل استیک مربوط به اتاق عمل (9/28 درصد) و فرورفتن سوزن تزریق به دست (8/76 درصد) شایع ترین حادثه نیدل استیک و شستشو با آب و صابون (4/95 درصد) شایع ترین اقدام انجام شده پس از نیدل استیک بود.

با توجه به میزان نسبتا بالای شیوع نیدل استیک در کادر درمان، مسیولان بیمارستانی باید ضمن آموزش روش های پیشگیری مناسب با ایجاد محیط ایمن، واکسیناسیون و سامانه گزارش دهی را مدنظر قرار دهند و برای بهبود آن بکوشند.