بررسی بیان miRNAهای محیط کشت جنین های انسانی با کروموزوم های جنسی طبیعی و جنین های با یک کروموزوم جنسی X (سندرم ترنر)

روش های کمک باروری و آزمایش ژنتیکی پیش از لانه گزینی (PGT) برای تشخیص آنوپلوییدی، به منظور دستیابی به تولد نوزاد یوپلویید و در زوجین نابارور یا کم بارور انجام می شود. miRNAها مولکول های RNA غیر رمزگذار تک رشته ای و مهم تنظیم کننده پس از رونویسی بیان ژن در فرایندهای مختلف بیولوژیکی و فیزیولوژیکی هستند. هدف این مطالعه بررسی برخی miRNAهای ترشح شده در محیط های کشت جنینهای انسان (به عنوان نشانگرهای زیستی تشخیصی) و ارتباط آن با میزان آنوپلوییدی جنین و نتایج روش های کمک باروری است.

چرخه های PGT حاصل از تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم (از فروردین سال 1401 تا خرداد سال 1401) با استفاده از مکمل سازی فلورسانس درجا Fluorescence in situ hybridization (FISH) ارزیابی شد. در ادامه، محیط کشت سه جنین یوپلویید و سه جنین آنیوپلویید با یک کروموزوم جنسی X (ترنر) جمع آوری گردید و بیان miRNA hsa-miR-199a-5p, hsa-miR-199b-3p, hsa-miR-379-5p, hsa-miR-483-5p, hsa-miR-99a-5p, hsa-miR-432-5p با استفاده از RT-qPCR بررسی شد.

یافته های پژوهش: 

در محیط کشت جنین های یوپلویید، افزایش معنی دار میزان بیان سه miRNA شامل hsa-miR-379-5p, hsa-miR-199a-5p, hsa-miR-199b-3p و کاهش بیان سه miRNA شامل hsa-miR-432-5p, hsa-miR-483-5p, hsa-miR-99a-5p با اختلاف معنی دار   P<0.001مشاهده گردید. بیان این miRNAها در محیط کشت جنین های ترنر با الگو کاملا عکس بود.

در بررسی میزان بیان miRNAهای بررسی شده در این طرح، افزایش بیان سه miRNA و کاهش بیان سه miRNA دیگر در جنین های یوپلویید با الگو، بیان عکس همین miRNAها در جنین های ترنر را نشان داد. این نتایج می تواند نویدبخش باشد و برای استفاده از روش های غیرتهاجمی به جای بیوپسی جنین در بررسی های تشخیصی تعداد کروموزوم های جنسی مورد توجه قرار گیرد.