اثر افزودن نانوذرات زیرکونیا بر ریزساختار و عملکرد فیلتراسیون نانوغشای نایلون6 به منظور حذف آرسنیک از منابع آب

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
با توجه به کمبود منابع آب و خشک سالی های پیاپی، تامین آب آشامیدنی سالم یکی از ضرورت های جوامع امروز بشری است. آرسنیک عنصری سمی است که در مقدار بیش از حد مجاز در آب آشامیدنی و با مصرف درازمدت آن، عارضه های جدی همچون سرطان بروز می کند. در این پژوهش، به بررسی حذف آرسنیک به کمک نانوغشای تک فاز نایلون6 و هیبرید نایلون6/ زیرکونیا پرداخته شد. به کمک روش نوین الکتروریسی نانوغشای تک فاز نایلون6 و هیبرید نایلون6/ زیرکونیا سنتز شدند. به کمک میکروسوپ الکترونی روبشی، طیف سنج افت انرژی پرتو ایکس و طیف سنج فروسرخ فوریه ریزساختار و حضور نانوذرات زیرکونیا در غشا بررسی شد. همچنین خواص مکانیکی نانوغشاها نیز بررسی شد. مقدار پتانسیل زتا (ξ) به عنوان عامل مهم در جذب آرسنیک اندازه گیری شد. فرایند فیلتراسیون با فشار ثابت 82/0 بار و با غلظت اولیه آرسنیک برابر 05/0 میلی گرم در لیتر انجام شد. مشخصه یابی نانوغشای تک فاز نایلون6 و نانوغشای هیبرید نایلون 6/ زیرکونیا نشان داد که متوسط قطر الیاف در دو نانوغشای فوق به ترتیب برابر 15±163 و nm  38±180 است. همچنین حضور نانوذرات زیرکونیا در نانوغشای هیبرید به کمک نتایج طیف سنجی فروسرخ تایید شد. پتانسیل زتا نانوذرات زیرکونیا به عنوان عامل کلیدی در ایجاد نیروی محرکه برای جذب آرسنیک اندازه گیری شد. مقدار پتانسیل زتا برابر mV14- در محیط آب با pH خنثی محاسبه شد. نتایج آزمون تنش-کرنش نشان داد استحکام کشش نانوغشای تک فاز نایلون6 و نانوغشای هیبرید نایلون 6/ زیرکونیا به ترتیب برابر 6/9 و MPa 1/3 است. عملکرد فیلتراسیون هر دو غشا ارزیابی و مشخص شد که ضریب بهره وری نانوغشای تک فاز نایلون6 برابر 01/25 درصد و نانوغشای نایلون 6/ زیرکونیا 61/31 درصد است. برازش مدل های انسداد روی نتایج آزمایشگاهی نشان داد که مدل انسداد میانی مدل حاکم است. با توجه به ضریب بهره وری بهینه 61/31 درصد برای حذف آرسنیک و با توجه به یافته های این پژوهش مشخص شد که افزودن نانوذرات زیرکونیا به دیواره های نانوالیاف نایلون6 می تواند باعث تقویت فرایند فیلتراسیون برای حذف آرسنیک از منابع آب شود.
زبان:
فارسی
صفحات:
72 تا 88
لینک کوتاه:
magiran.com/p2643985 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!