زنبورداری حلال از دیدگاه فقه اسلامی

زنبورداری به عنوان یک شغل مفید و درآمدزا مورد توجه مذاهب فقهی اسلامی قرار گرفته و برای آن شروط و احکامی بیان شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی زنبورداری از دیدگاه مذاهب فقهی اسلامی است.

این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از قرآن و احادیث و متون فقهی مذاهب فقهی اسلامی انجام شده است.

از نگاه مذاهب فقهی اسلامی با توجه به ادله قرآن و احادیث، زنبور عسل مال می باشد و مالیت و ملکیت در آن متصور است. لذا می توان از طریق فروش و اجاره آن را به دیگران انتقال داد. گذشته از آن که در زنبورداری باید ضوابط شرعی رعایت شود در داد و ستدهای آن نیز قوانین شرعی باید مدنظر قرار گیرند. زنبور عسل به عنوان یک حیوان از حق حیات برخوردار می باشد و کشتن آن مذموم است. همچنین باید عینا از عسل تولیدی خودش برای خوراک زمستان آن مقداری در کندویش نگه داشته شود. تاکید برخی از دانشمندان اسلامی بر آن که زنبور عسل باید از شهد گیاهان حلال استفاده کند نشانگر سختگیری در زنبورداری حلال است. رعایت احکام زنبور داری و حقوق زنبور عسل به سلامت جسم و روان کمک می کند زیرا عسل به ویژه نوع طبیعی آن شفاء نامیده شده و خواص زیادی دارد. نگاه به متون اسلامی و متون فقهی نشان می دهد که زنبورداری حلال از نگاه اسلام و فقهای مذاهب اسلامی اهمیت زیادی دارد زیرا گذشته از فواید اقتصادی آن به سلامت جسم و روان کمک می کند.