ارزیابی دقت روش های تعیین مشخصات جت خروجی از جام پرتابی

پرتاب کننده جامی یکی از انواع مستهلک کننده های انرژی در پایین دست سریزها می باشد که هزینه کمتری نسبت به سایر سازه ای استهلاک انرژی دارد و در دهه های اخیر مورد توجه ویژه مهندسین قرار گرفته است. با توجه به اینکه آبشستگی حداکثری در محل فرود جت پرتابی می باشد، شناخت دقیق مسیر حرکت جت، طول پرتابه و مختصات نقطه اوج جت حایز اهمیت است. به منظور بررسی روابط ارایه شده برای پیش بینی خصوصیات هیدرولیکی جت پرتابه ای، دو مدل آزمایشگاهی سرریز به همراه جام پرتابی به ارتفاع های 45/1 و  m45/0 متر ساخته شد. پروفیل جت برای دبی های مختلف با استفاده از تکنیک عکس برداری و رقومی کردن تصاویر به کمک نرم افزار Grapher  برداشت و مقادیر مشاهداتی با روابط ارایه شده توسط سایر محققین مقایسه شد. نتایج نشان داد که در پیش بینی مسیر جت خروجی از جام، معیار نش-ساتکلیف مربوط به رابطه ی کاواکامی 91/0 است که نشان دهنده ی مناسب بودن این رابطه می باشد. همچنین روابط USBR، عطاری و کاواکامی در پیش بینی طول پرتابه مناسب تشخیص داده شد. میانگین قدر مطلق خطای نسبی روابط تیوری حرکت پرتابه، کاواکامی و USBR در پیش بینی فاصله افقی نقطه اوج پرتابه کمتر از 10% و همچنین در برآورد ارتفاع خیز پرتابه به ترتیب 7/23%، 9/33% و 4/21% است.