تحلیل تخصیص فعالیت های شرکت های هواپیمایی در راهبرد هم رقابتی

هم رقابتی، راهبردی است که مورد توجه جدی دردنیا و ایران قرار گرفته است. بررسی پیشینه این حوزه در صنعت هوانوردی دو شکاف را آشکار می نماید، یکی در شرکت های هواپیمایی ایران پژوهشی در این مورد صورت نگرفته است و لازم است شرایط و راهبردها و پیامدهای هم رقابتی در این صنعت بررسی شود. دومین شکاف که در پیشینه داخلی و خارجی مشاهده شد این بود که در صورت قبول این استراتژی توسط سیاست گذاران صنعت، چگونه فعالیت ها در این صنعت را به رقابت و همکاری تخصیص دهیم؟ هدف این پژوهش به دنبال پاسخ گویی و پر کردن شکاف دوم پژوهش می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها توصیفی می باشد   و با ابزار پرسشنامه، داده ها جمع آوری شده اند. در جهت پاسخ گویی به سوال اصلی پژوهش از روش دلفی فازی استفاده شد. در این پژوهش با روش نمونه گیری قضاوتی 16 خبره صنعت و دانشگاه انتخاب و در دو مرحله 36 فعالیت اصلی در شرکت های هواپیمایی به رقابت و همکاری تخصیص داده شد و اجماع خبرگان در مورد آن حاصل شد. با توجه به نتایج دلفی فازی بیشترین توافق خبرگان برای همکاری شرکت های هواپیمایی در فعالیت های هندلینگ، تحقیق و توسعه، تجهیز و نگهداری و انبار قطعات و بیشترین توافق برای رقابت بین شرکت های هواپیمایی در فعالیت های بازاریابی، برنامه مسافران کثیرالسفر، برنامه های تفریحی درون پرواز و کارکنان پروازی می باشد. راهبرد هم رقابتی راهبردی برد-برد برای شرکت های هواپیمایی می باشد. در مرحله اجرای این راهبرد باید مشخص کرد در چه فعالیت هایی باید همکاری و در چه فعالیت هایی باید رقابت بین شرکت های هواپیمایی صورت گیرد.