بررسی تجربی اثر pH بر پایداری و ضریب هدایت حرارتی نانوسیالات اکسید فلزی

سطح pH نانوسیالات نقش مهمی را در پایداری و ضریب هدایت حرارتی ایفا می نماید. اما مطالعات محدودی در این زمینه صورت گرفته است. در این پژوهش، بررسی تجربی اثر pH بر پایداری و ضریب هدایت حرارتی نانوسیالات اکسید روی - اتیلن گلایکول در غلظتهای 05/0 و 75/0 درصد حجمی و اکسید منیزیم - آب در غلظتهای 05/0 و 5/0 درصد حجمی انجام شد. اندازه گیریهای تجربی ضریب هدایت حرارتی توسط دستگاه KD2 Pro در دمای ثابت 25 درجه سانتیگراد انجام گرفت. نتایج نشان داد که میزان pH بر پایداری نانوسیالات به شدت تاثیر گذاشته بطوریکه در pH نقطه ایزوالکتریک، ته نشینی و رسوب کامل مشاهده گردید. ضریب هدایت حرارتی نانوسیالات در pH نقطه ایزوالکتریک کمترین مقدار را داشته اما با فاصله گرفتن pH از نقطه ایزوالکتریک، ضریب هدایت حرارتی افزایش یافته است. بیشترین درصد افزایش ضریب هدایت حرارتی نانوسیال اکسید روی - اتیلن گلایکول برابر با 63% بوده که در غلظت75/0 درصد حجمی و 12=pH بدست آمد. اما بیشترین درصد افزایش ضریب هدایت حرارتی نانوسیال اکسید منیزیم-آب برابر با 49% در غلظت 5/0 درصد حجمی و 12= pH حاصل شد. در نهایت با استفاده از نتایج تجربی و با کمک برازش منحنی، معادلاتی با کیفیت مطلوب برای برای پیش بینی ضریب هدایت حرارتی موثر نانوسیالات اکسید فلزی ارایه گردید.