بررسی و تحلیل نوع نگاه پژوهشگران ایرانی به موضوع «سبک شناسی ادبیات پایداری»

ادبیات پایداری یکی از گونه های ادبی است که با توجه به دارا بودن ابعاد گوناگون، از دهه های پیشین مورد پژوهش محققان قرار گرفته است. این نوع از ادبیات در دوره حیات خود تغییرات و تحولاتی را پشت سر نهاده است که شاخه ای از این تحولات مربوط به زبان و ساختار آن است. هدف پژوهش پیش رو، بررسی و تحلیل نگاه سبکی ساختاری محققان به ادبیات پایداری (شامل حداقل دو نوع ادبیات: ادبیات انقلاب و ادبیات دفاع مقدس) است تا به این سوال پاسخ داده شود که پژوهشگران در باب سبک و ساختار ادب پایداری چه برداشت و تحلیل هایی ارایه کرده اند و به عبارت دیگر دیدگاه آنها در باب سبک ادب پایداری چیست؟ با بررسی پژوهش های ارایه شده، با نگاه سبکی ساختاری در حوزه ادبیات پایداری به کشف مشابهت ها و طبقه بندی نظریات پرداخته شده و تحلیلی جامع از این موضوع ارایه گردیده است.