بررسی تاثیر عصاره آبی گزنه (Urtica Dioica) و فعالیت شنا بر فاکتورهای بیوشیمیایی و تغییرات بافتی کلیه در موش صحرایی دیابتی

استفاده از گیاهان دارویی به عنوان یک درمان جایگزین مطمین و موثر برای هیپرگلیسمی در نظر گرفته می شود. علاوه بر اثرات مثبت ورزش بر بیماران دیابتی، این مطالعه با هدف بررسی اثرات گزنه و فعالیت شنا بر ویژگی های کلیه در موش های صحرایی دیابتی انجام شد.

موش های صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به 9 گروه 6 تایی تقسیم شدند. کنترل سالم (C)، کنترل دیابتی (CD)، دیابتی + 625 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی گزنه (CD+625 UD)، دیابتی +  25/1 گرم بر کیلوگرم عصاره آبی گزنه (CD+1.25 UD) ، دیابتی + 100 میلی گرم بر کیلوگرم متفورمین (CD + M) ، دیابتی + شنا (CD + E)، دیابتی + شنا + 625 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی گزنه (CD + E + 625 UD) ، دیابتی + شنا + 25/1  گرم بر کیلوگرم عصاره آبی گزنه (CD + E + 1.25 UD) ، دیابتی + 100 میلی گرم بر کیلوگرم متفورمین+ شنا (CD + E + M). عصاره آبی گزنه بصورت گاواژ به مدت 4 هفته به موش ها داده شد . پروتکل تمرین شنا به مدت 4 هفته و 5 روز در هفته انجام شد. بیلی روبین، آلبومین، کراتینین و اسید اوریک خون تعیین شد. تغییرات بافتی کلیه در گروه های تجربی مختلف مورد بررسی قرار گرفت.

 سطح بیلی روبین در گروه متفورمین، دیابت با گروه تمرین شنا، تمرین شنا با گروه متفورمین، عصاره گزنه با دوز 25/1 گرم بر کیلوگرم ، گروه عصاره گزنه با دوز 625/0 میلی گرم بر کیلوگرم ، عصاره گزنه با دوز 25/1 گرم بر کیلوگرم با گروه تمرین شنا، عصاره گزنه در دوز 625/0 میلی گرم بر کیلوگرم با تمرین شنا با گروه کنترل دیابتی افزایش معنی داری نشان داد (05/0<p). سطوح آلبومین، کراتینین و اسید اوریک در مقایسه با گروه کنترل دیابتی تفاوت معنی داری نداشت.

نتایج حاضر نشان می دهد که تمرین شنا با عصاره گزنه دارای اثرات مفیدی بر  تغییرات بافتی کلیوی در موشهای صحرایی دیابتی می باشد و این اثرات وابسته به دوزاست.