واکاوی تجارب زیسته اساتید راهنمای دانشگاه فرهنگیان از کارورزی در فضای مجازی

در این پژوهش به منظور بررسی تجربه زیسته استادان راهنمای درس کارورزی دانشگاه فرهنگیان از کارورزی در آموزش مجازی از رویکرد کیفی و از روش پدیدارشناسی توصیفی استفاده شد. جامعه ی آماری این پژوهش اساتید کارورزی دانشگاه فرهنگیان استان های تهران، کهکیلویه و بویراحمد، مرکزی، زنجان و ایلام بودند. که از این جامعه، با روش نمونه گیری هدفمند از نوع ملاک محور؛ نمونه گیری صورت گرفت. اطلاعات با استفاده از مصاحبه نیمه سازمان یافته جمع آوری شد. پس از انجام مصاحبه ها و کدگزاری و تحلیل آن ها، تجربه ی استادان راهنما از درس کارورزی در فضای مجازی در 11 مضمون اصلی و 37 مضمون فرعی دسته بندی شد. نتایج بررسی نشان می دهد که اهداف کارورزی در شکل مجازی آن به طور کامل تحقیق نیافته است و اساتید راهنما تمایلی به ادامه یافتن کارورزی مجازی ندارند و ارایه درس کارورزی به صورت ترکیبی را موفق ترین نوع کارورزی می دانند. از دید اساتید راهنمای دوره کارورزی، کارورزی مجازی نقاط قوت بسیاری هم داشته است، نظیر اهمیت دادن دانشجو معلمان به سواد فناوری و سواد رسانه ای، تولید محتوای الکترونیکی و مدیریت کلاس درس مجازی؛ اما نبود ارتباط و تعاملات چشمی مستقیم بین معلم و دانش آموزان، عدم شناسایی درست مسایل تربیتی، درک نکردن رابطه سازمانی پرسنل مدرسه، را به عنوان یکی از مهمترین نقاط ضعف این نوع آموزش ذکر کرده اند.