ارتباط میان حساسیت اخلاقی و حساسیت اضطرابی در دانشجویان پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی استان تهران

حساسیت اخلاقی توانایی شناخت کشمکش ها و نتایج اخلاقی در تصمیم گیری ها و حساسیت اضطرابی یک سازه تفاوت های فردی است که در آن فرد از نشانه های بدنی که با انگیختگی اضطرابی مرتبط است، میترسد. حساسیت اضطرابی نقش مهمی در تداوم اختلالات اضطرابی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط حساسیت اخلاقی و حساسیت اضطرابی در دانشجویان پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی استان تهران انجام گرفت.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی-همبستگی بود. نمونه ها شامل336 دانشجو پرستاری در تمامی مقاطع در دانشگاه های علوم پزشکی استان تهران در سال1399 بود. نمونه گیری به صورت مستمر و با استفاده از فضای مجازی صورت گرفت. در این پژوهش از شاخص های خود گزارشی اطلاعات موگرافیک، حساسیت اخلاقی(MSQ) و حساسیت اضطرابی(ASI) استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار spss نسخه16و آزمون های تحلیلی و توصیفی مانند کروسکال والیس و من ویتنی مورد تحلیل قرار گرفتند.
نمره حساسیت اخلاقی و حساسیت اضطرابی در این مطالعه به ترتیب81 و4/31 بدست آمد. ضریب همبستگی بین حساسیت اخلاقی و حساسیت اضطرابی از نظرآماری معنادار نبود(238/0=P-065/0=r). همچنین دو مولفه ترس از نگرانی های بدنی با بعد خیرخواهی و صداقت ارتباط معناداری داشته است.
   با توجه به اینکه عدم علاقه به رشته پرستاری باعث افزایش حساسیت اضطرابی می شود، پیشنهاد می شود در رابطه با افزایش علاقه به پرستاری در دانشجویان فعالیت هایی صورت بگیرد. با وجود عدم ارتباط معنا دار بین این دو مولفه نباید از اهمیت این دو مولفه غافل شد و بهتر است مطالعاتی جهت شناخت بهتر مولفه های تاثیرگذار بر حساسیت اخلاقی و حساسیت اضطرابی و ارتقا این دو مولفه صورت بگیرد.
کلید واژه ها:حساسیت اخلاقی، حساسیت اضطرابی، دانشجویان پرستاری