بررسی تاثیر توانمندسازی اجتماعی بر عوامل فردی، اجتماعی و محیطی موثر بر فعالیت های فیزیکی در زنان روستایی

فعالیت بدنی عامل بسیار مهم در ارتقاء سطح سلامت زنان است . افت چشم گیر فعالیت بدنی که ارمغان مدرنیته در جامعه روستایی است ، سلامت این گروه از زنان را تهدید می کند. .این مطالعه با هدف تعیین تاثیر توانمندسازی اجتماعی بر عوامل فردی، اجتماعی و محیطی موثر بر فعالیت های فیزیکی در زنان روستایی انجام شد.

مطالعه نیمه تجربی قبل-بعد بدون گروه کنترل در60 نفر از زنان روستای کرماجان شهرستان کنگاور با انتخاب تصادفی اجرا شد. در ابتدا نیاز سنجی جهت شناسایی تسهیل گرها و موانع فیزیکی فعالیت بدنی زنان با روش مصاحبه گروهی انجام شد و نتایج حاصله چارچوب مداخلات توانمندسازی قرارگرفت. عوامل فردی بر اساس پرسشنامه های سنجش آگاهی از فعالیت بدنی، سنجش فعالیت بدنی (IPAQ)، خودکارآمدی فعالیت بدنی (ESES)، موانع و فواید درک شده فعالیت فیزیکی (Sechrist ) و  محیط اجتماعی نیز توسط دو پرسشنامه حمایت اجتماعی و پرسشنامه محیط فیزیکی قبل و بعد از مداخله اجتماعی- آموزشی سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون های آماری ویل کاکسون به وسیله نرم افزار SPSS ویرایش 26 انجام شد.

میانگین سنی زنان مورد مطالعه (7/30± 30/45) سال بود . میانگین آگاهی از فعالیت بدنی از (2/68±3/72) به (1/46± 6/68) ، میانگین خودکارآمدی از (6/58±25/52) به (6/73±63/75) ، میانگین نمره موانع محیطی از (2/65±9/88) به (1/84±18/87) ؛ میانگین حمایت اجتماعی از (2/54±8/33) به (4/09±12/75) و میانگین میزان فعالیت بدنی از (186/08± 93/08) به (104/84±126/08) تغییرات معناداری یافتند (0/001>p). میانگین درک موانع وفواید از (11/79±143/60) به (9/38±144/82) تغییر یافت که معنادار نبود (p>0/13) <p).

توانمندسازی جامعه روستایی می تواند به افزایش آگاهی و خود کارآمدی و میزان فعالیت جسمی زنان و افزایش حمایت اجتماعی از زنان روستایی و تغییرات محیطی مورد نیاز در روستا منجر شود </p).