برآورد ریسک فراگیر و سرایت پذیری آن در نظام مالی کشور با رویکرد مدل همبستگی شرطی پویا

هدف مقاله حاضر سنجش ریسک فراگیر در بخش های مالی مختلف شامل بخش بانکداری، بیمه و شرکت های سرمایه گذاری بود. ریسک فراگیر در حالت کلی بیانگر احتمال سقوط کل سیستم مالی در شرایط بحران است. در حالی که در اکثر موارد، سرمایه گذاران بازارهای مختلف نگران از دست دادن ارزش یک سهم و یا کالای خود هستند و ریسک های مترتب بر آن را اندازه گیری می کنند، ریسک فراگیر ، متمرکز بر روی کل بازار و سقوط احتمالی آن است. در این مطالعه از روش اندازه گیری تغییرات ارزش در معرض ریسک شرطی مبتنی بر بازدهی موسسات مالی مورد نظر استفاده شده است. در این مطالعه از اطلاعات آماری بانک ها، شرکت های سرمایه گذاری و بیمه های تجاری در طول سال های 1380-1399 استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که هر سه بخش مورد نظر در طول این دوره زمانی به طور معنی دار در ریسک فراگیر در ایران سهیم هستند و شرکت های سرمایه گذاری بیشترین سهم را در ریسک فراگیر دارند و پس از آن به ترتیب بخش های بانکداری و بیمه قرار می گیرند.