ارائه مدل پیش بینی افکار خودکشی با نقش واسطه ای احساس خودکارامدی در ارتباط با سبک های دلبستگی در بین دانشجویان

 خودکشی برای فرد، خانواده و جامعه مصیبت بار است و با عوامل روانشناختی متعددی ارتباط دارد؛ لذا هدف این مطالعه ارایه مدل پیش بینی افکار خودکشی با نقش واسطه ای احساس خودکارامدی در ارتباط با سبک های دلبستگی در بین دانشجویان بود.

 جامعه آماری این مطالعه همبستگی، شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد شیراز در سال 1402-1401 بود که براساس آمار کسب شده از آموزش دانشگاه آزاد شیراز معادل 19635 نفر بود. به منظور تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و با توجه به محاسبات حجم نمونه 380 نفر تعیین گردید. از پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید (1990)، خودکارآمدی شرر و همکاران (1982)، افکار خودکشی بک (1961) استفاده شد. برای انجام تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهایSPSS  و Lisrel استفاده گردید.

 نتایج نشان داد که سبک دلبستگی ایمن تاثیر مستقیم و معنادار بر احساس خودکارآمدی و تاثیر معکوس و معنادار بر افکار خودکشی دارد و در عین حال، احساس خودکارآمدی تاثیر معکوس و معنادار بر افکار خودکشی دارد. همچنین نتایج نشان داد که نقش میانجی احساس خودکارآمدی در تاثیر سبک های دلبستگی(ایمن، اجتنابی، دوسوگرا) بر افکار خودکشی دانشجویان در سطح اطمینان 99 درصد معنادار است.

 به طور کلی می توان نتیجه گرفت که افزایش سبک های دلبستگی می تواند راهکاری جهت افزایش احساس خودکارآمدی اهمیت دارد لذا می توان به راه حلی جهت کاهش افکار خودکشی معرف کرد.