بررسی عوامل موثر در تحقق حکمروایی شایسته محلی: مورد پژوهش (روستاهای بخش مرکزی شهرستان پل دختر و بخش موسیان شهرستان دهلران)

امروزه در مقایسه با گذشته، توسعه ی روستایی، با مفهوم مدیریت، پیوندی گسترده یافته است. مدیریت کارامد روستایی نیازمند بهره گیری از دیدگاه های نوین مدیریتی در فرایند توسعه از جمله حکم روایی خوب و به ویژه، حکم روایی شایسته ی روستایی است. در این راستا، پژوهش کنونی با هدف تبیین و بررسی مولفه های اثرگذار بر تحقق حکم روایی خوب در فضاهای سکونتگاهی روستایی بخش مرکزی شهرستان پلدختر و هم چنین بخش موسیان شهرستان دهلران تدوین شده است. گردآوری داده ها مبتنی بر منابع کتابخانه ای و پیمایشی با ابزار پرسش نامه و جامعه ی آماری خبرگان و کارشناسان گستره ی مورد پژوهش است.. نتایج روابط علی در روش دیمتل گویای آن است که در بخش مرکزی شهرستان پلدختر، مولفه های کارایی و اثربخشی اثرگذارترین و قانون مندی، اثرپذیرترین شاخص و در بخش موسیان شهرستان دهلران، مولفه ی شفافیت، اثرگذارترین و عدالت محوری، اثرپذیرترین شاخص حکم روایی شایسته ی روستایی هستند. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین مولفه های حکم روایی روستایی (مشارکت، پاسخگویی، قانون مندی، مسیولیت پذیری، توافق گروهی، عدالت محوری، شفافیت، کارایی و اثربخشی) در بخش مرکزی شهرستان پل دختر با پایداری روستایی و همه ی مولفه های آن، به جز پایداری اجتماعی، رابطه ای مثبت و معنادار وجود دارد (p≤0.05). و در بخش موسیان شهرستان دهلران میان مولفه های حکم روایی روستایی با مولفه های پایداری بجز زیست محیطی رابطه معنی داری مشاهده شده است (p≤0.05). و نیز یافته های آزمون توکی نشان می دهد که روستاهای بخش موسیان وضعیت بهتری از لحاظ پایداری نسبت به بخش مرکزی دارند.