تاثیر آموزش راهبردهای روانشناسی مثبت گرا بر تاب آوری و کیفیت زندگی معلمان بازنشسته سالمند

شیوع مشکلات روانشناختی در معلمان بازنشسته سالمند به دلیل فاصله گرفتن از کار و فعالیت های ذهنی و جسمی سابق، بالا است و برای رفع این مشکلات به مداخلاتی نیاز می باشد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش راهبردهای مثبت گرا بر تاب آوری و کیفیت زندگی معلمان بازنشسته سالمند انجام شد.

روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان بازنشسته سالمند شهر کرمان در سال 1402 بودند که 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) به روش نمونه گیری در دسترس و با رضایت اگاهانه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه کیفیت زندگی وار، کاسینسکی و کلر (1996) بود. مداخله آموزش راهبردهای مثبت گرا در 9 جلسه 70 دقیقه ای و هفته ای دو بار بر روی گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. میزان P کمتر از 05/0 معنی داری در نظر گرفته شد.

در متغیر تاب آوری، میانگین و انحراف استاندارد گروه آزمایش در پیش آزمون 74/5±55/56 و در پس آزمون 12/6±82/67 و در متغیر کیفیت زندگی، میانگین و انحراف استاندارد گروه آزمایش در پیش آزمون 15/4 ± 75/21 و در پس آزمون 68/3 ± 59/30 به دست آمد. نتایج تحلیل کوواریانس نیز نشان داد که آموزش راهبردهای مثبت گرا بر تاب آوری و کیفیت زندگی معلمان بازنشسته سالمند تاثیر داشت (01/0P <).

بر اساس یافته های پژوهش، از آموزش راهبردهای مثبت گرا برای افزایش تاب آوری و کیفیت زندگی معلمان بازنشسته سالمند می توان استفاده کرد.