چالش دعوای متقابل دولت میزبان در داوری دولت-سرمایه گذار ‏ ‏

امکان طرح دعاوی متقابل از جانب دولت میزبان در داوری مبتنی بر معاهده دوجانبه سرمایه گذاری (دولت-سرمایه گذار) با تردید فراوان روبه روست و در بیشتر موارد به شکست می انجامد. بر خلاف داوری های تجاری مبتنی بر قرارداد که در آنها طرح دعوای متقابل امری جاافتاده و غیرقابل تردید است، این امر در داوری مبتنی بر معاهده دوجانبه سرمایه گذاری به دلیل وجود نظام معاهداتی- قراردادی در روند تشکیل چنین داوری هایی با تردید فراوان همراه می شود، البته اصل امکان طرح دعوای متقابل توسط دولت میزبان در قوانین حاکم بر داوری سرمایه گذاری همچون کنوانسیون ایکسید و قواعد آنسیترال به رسمیت شناخته شده است، با وجود این به دلیل ابهامات و پیچیدگی هایی که داوران در این زمینه دچار آن اند، بررسی مولفه های صلاحیت رسیدگی و قابلیت استماع دعاوی متقابل می تواند به روشن تر شدن موضوع موردنظر که موضوع روز دیوان های معروف داوری بین المللی است، کمک شایانی برساند و در نهایت از تضییع حق دولت های میزبان سرمایه در طرح دعوای متقابل در داوری های دولت-سرمایه گذار جلوگیری کند. مقاله حاضر به بررسی چالش دعوای متقابل دولت میزبان و برخورد با آن در رویه داوری های دولت-سرمایه گذار می پردازد و تلاش می کند تا با ارایه راهکار هایی به تفسیری سهلگیرانه در راستای پذیرش دعوای متقابل دست یابد.