بررسی ساختارهای سیگموئیدال و ارتباط آنها با لایه های جدایشی از جمله گنبدهای نمکی مدفون قدیمی در ناحیه فارس از کمربند چین خورده زاگرس با استفاده از مدل سازی تجربی و اطلاعات لرزه نگاری

ناحیه فارس در شرق کمربند زاگرس توسط رخنمون های پرکامبرین - کامبرین سری هرمز شناخته می شود. گسل های کششی عمیق قدیمی باعث ایجاد پستی و بلندی در سنگ های قبل از نمک هرمز (Pre-Hormuz sediment rocks) گردیده و موجب تشکیل حوضه هایی برای رسوبگذاری نمک هرمز کامبرین شده اند. از ابتدای رسوبگذاری پالیوزوییک طی فرآیند Halokinesis، نمک هرمز در بعضی از نقاط شروع به بالا آمدن کرده و با ایجاد حوضه های کوچک (Mini-basins) در اطراف خودش باعث ضخامت متغیر رسوبات پالیوزییک شده است. در مراحل تکوین زاگرس، تاقدیس های با ابعاد و طول موج مختلف تشکیل می شوند که یکی از دلایل اصلی آن ناشی از غیر همسان بودن رسوبات در بخش های مختلف کمربند زاگرس است. وجود آنومالی هایی از گنبدهای نمکی مدفون نقش بسزایی در این ناهمسانی دارند و برای نمونه به تاقدیس هایی با شکل سیگموییدال می توان اشاره کرد. با استفاده از دستگاه آزمایش جعبه ماسه، بررسی های میدانی و برداشت های زمین شناسی و اطلاعات لرزه نگاری می توان شکل گیری این نوع ساختارها را متاثر از پیکره های نمک هرمز با ابعاد و ضخامت متفاوت در قبل از دگرشکلی زاگرس دانست.