ظرفیت نهادی و توسعه پایدار منطقه ای (موردپژوهی: شهرستان های بجنورد و راز و جرگلان، استان خراسان شمالی)

توسعه پایدار منطقه ای تحت تاثیر متغیرهای گوناگونی قرار دارد که ظرفیت نهادی به عنوان یکی از اثرگذارترین آن ها شناخته می شود. نهادها هر چه از ظرفیت مادی و معنوی بیشتری برخوردار باشند رهیافت توسعه دست یافتنی تر خواهد شد به همین دلیل این موضوع از جایگاه مطالعاتی ویژه ای برخوردار است و این پژوهش درصدد است که با مطالعه تطبیقی شهرستان های بجنورد و راز و جرگلان در استان خراسان شمالی دو پرسش را مورد کندوکاو قرار دهد 1) ظرفیت نهادی در محدوده های مطالعاتی در چه سطحی است 2) ظرفیت نهادی و توسعه پایدار منطقه ای چه رابطه ای با یکدیگر دارند؟. جامعه آماری پژوهش در سطح کارکنان نهادی و جامعه مدنی است که از میان هر کدام از آنان به تعداد 400 نمونه برگزیده شده اند. نتایج پژوهش براساس آزمون t-test تک نمونه ای مستقل نشان می دهد که از منظر کارکنان نهادی، در شهرستان بجنورد میانگین مولفه های ظرفیت نهادی برابر با 63/2 و در شهرستان راز و جرگلان 44/2 می باشد که از حد متوسط به ترتیب 37/0- و 56/0- کمتر است. براساس نظرات جامعه مدنی، اقدامات نهادی در راستای توسعه پایدار منطقه ای در شهرستان بجنورد 44/2 و در شهرستان راز و جرگلان 37/2 می باشد که با سطح اطمینان 95 درصد می توان معناداری و تفاوت های به دست آمده تایید نمود و به عملکرد نامطلوب نهادها پی برد. همچنین نتایج آزمون پیرسون گویای ارتباط مثبت و معنادار میان برخی از مولفه های پژوهش است. در نهایت پیشنهادات اجرایی همچون "تنظیم مشوق های مادی و معنوی برای نهادها در راستای رقابت برای ارتقای خدمات رسانی و عملکردهای بهینه تر و مطلوب تر" ارایه شده است.