شناسایی و اولویت بندی شاخص های مدیریت آموزشی در آموزشکده های سما استان تهران

نقش آموزش در افزایش کارایی، بهره وری و توجه به کیفیت در مدیریت آموزشی از موارد اساسی محسوب می شود که تاثیر بسیاری بر  بهبود عملکرد آموزشکده دارد. این پژوهش با هدف شناسایی و ارایه و اولویت بندی شاخص های مدیریت آموزشی آموزشکده های سما استان تهران انجام شده است.

روش تحقیق کاربردی و آمیخته (کمی و کیفی) است. نمونه ها از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند در قالب گروه های خبرگان سیاست گذاران حوزه برنامه ریزی آموزشکده های سما تهران به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، در بخش کیفی، روش دلفی و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته بر مبنای مقیاس 5 گزینه ای بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار smartpls3 استفاده شد.

مدل کیفی اولیه مدیریت آموزشی با 5 بعد و 33 مولفه تحلیل شد که در نهایت ابعاد و مولفه های تعامل با محیط، حوزه روابط، تعریف اجزای فرآیند آموزش، تعریف اجزای تغییر در موسسه آموزشی، حوزه کارکنان شناسایی شدند.

نتایج و یافته های به دست آمده نشان می دهد که ابعاد تعریف اجزای فرآیند آموزش، حوزه کارکنان، تعامل با محیط، حوزه روابط، و اجزای تغییر در موسسه آموزشی به ترتیب دارای اولویت هستند که با نتایج مطالعات پیشین منطبق و سازگار است. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود ایجاد فضاهایی برای کارآموزی و نظارت بر حسن انجام کار، سازماندهی و هماهنگی طرح های آموزشی، ترسیم چشم انداز آموزشی، کسب منابع برای تحقق اهداف آموزشی، تخصیص منابع برای تحقق اهداف آموزشی، کنترل، ارزشیابی، هدایت، راهنمایی و اجرای طرح های آموزشی در جهت بهبود کیفیت آموزشکده های سما در برنامه های راهبردی مورد توجه قرار گیرد.