طراحی مدل کدهای اخلاقی و رفتاری اعضای هیات علمی دانشگاه های ایران با استفاده از نظریه زمینه ای

انتظار می رود آموزش در سطوح عالی، افرادی بالغ تر، اخلاق مدارتر و حرفه ایی را در جامعه پرورش دهد. از آنجا که اساتید دانشگاه نقش موثری در نهادینه سازی رفتارهای مطلوب اخلاقی در دانشجویان ایفا کنند، اهمیت داشتن مدلی برای اخلاق حرفه ای اعضای هیات علمی دانشگاه، پررنگ تر می شود. این پژوهش با هدف طراحی مدل کدهای رفتاری و اخلاقی اعضای هیات علمی دانشگاه های ایران اجرا شده است.

این پژوهش از منظر هدف، بنیادی و از منظر روش، زمینه یابی  است، در این تحقیق، داده ها با استفاده از ابزار مصاحبه نیمه ساختارمند جمع آوری گردید. زمان اجرای این مطالعه سال 1400 است.  با استفاده از مدل نمونه گیری گلوله برفی، با اساتید دانشگاهی جلسات مصاحبه تنظیم شد. محققان با انجام 13 مصاحبه به اشباع رسیدند و برای حصول اطمینان ، 3 مصاحبه دیگر  انجام شد. هر مصاحبه از طریق نرم افزار MAXQDA2020  تحلیل و با استفاده از روش گراندد تیوری با رویکرد گلاسر و اشتراس، کدگذاری انجام و  مدل نهایی استخراج شد.

کدهای رفتاری و اخلاقی اعضای هیات علمی دانشگاه ها، شامل 9 طبقه اصلی است : اصیل بودن (پدیده محوری)، یادگیرنده، مصمم و هدفمند بودن (شرایط علی)، مهارت حل مساله، مهارت برقراری ارتباط موثر، مهارت تیم سازی و مشارکت طلبی (راهبردها)، صلاحیت علمی داشتن (شرایط میانجی)، پایبندی به قوانین و هنجارپذیری (زمینه) و رهبر یادگیری (پیامد).

تفاوت این پژوهش ، با سایر پژو هشها، توجه به درون مایه  اصالت فردی  است. همچنین، مفهوم رهبر یادگیری به عنوان اصلی ترین نقش اعضای هیات علمی دانشگاه ها، مد نظر می باشد.