بعد به وجود آمده از پدیدارشناسی معنای مکان در معماری بر مواجهه با رویکرد مطالعات فرهنگی (موردپژوهی: بازار تاریخی تبریز)

مقدمه و هدف پژوهش:

 بازار تاریخی تبریز را می توان نمونه بارز از فرهنگ بومی ایران با ابعاد گستره فرهنگی، معنایی همانند مکان و تاریخی در پژوهش حاضر بررسی نمود. هدف پژوهش حاضر، واکاوی و تفحص فرایند بعد پدیدارشناسی معنای مکان در معماری بازار تاریخی تبریز به طریق رویکرد مطالعات فرهنگی برخوردار بوده که میزان ارزش معنایی مکان درآن محور موردکاوش قرار می دهد.

روش پژوهش: 

نوشتار حاضر را می توان یک پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی عنوان کرد که در ابتدا بعد مکان را به منظور یک مفهوم معنایی از جنبه نظری در منابع کتابخانه ای موردمطالعه قرار داده و سپس درارتباط با ساختار آن؛ براساس مستندات مکتوب در ارایه یک تجزیه وتحلیل کیفی-کمی برخوردار داشته است.

در بررسی مفهوم مکان و مولفه های فرهنگی تاثیرگذار در معنای مکان درصدد معرفی توانایی بازار تاریخی تبریز به عنوان نمادی از یک مکان واجدمعنا مبتنی بر پژوهش های صورت گرفته باتوجه به کتب، مقالات و اندیشه های صاحبان اندیشه متخصص به عمل آمده که در مواجهه با تجمیع ساختارفضایی دربرگیرنده فرایند مفاهیم و تداوم عملکردی ارج می نهد برخوردار می باشد.

نتایج پژوهش نشان داد بازار تاریخی تبریز به عنوان یک مکان معماری در تبیین ادراکات و تجربیات افراد دارای ابعاد معنایی مکانی و مفهوم آن در برخورداری فرهنگ مند بودنشان از بعد به وجودآمده از پدیدارشناسی معنای مکان موردتاکید است. طوری که، در تفحص به کارگیری از روش پدیدارشناسی ازاین جهت است که یکی از روش های پراستفاده در حوزه پژوهش کیفی و همچنین رویکرد کارآمد در مطالعات مربوط به فلسفه معماری و جنبش پدیدارشناسی مکان درخورتوجه است.