بررسی فراوانی اختلالات قاعدگی و علل مرتبط به آن در خانم های مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان بجنورد

اختلالات قاعدگی از شایع ترین شکایات زنان است که از سیکل های قاعدگی به تعویق افتاده تا سیکل های با خونریزی کم یا زیاد و یا دردناک می باشد و باعث کاهش کیفیت زندگی زنان در دوره باروری می گردد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع اختلالات قاعدگی و علل مرتبط با آن در خانم های مراجعه کننده به مراکز درمانی بجنورد می باشد.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی مقطعی بود که در سال  1401 انجام شد. روش نمونه گیری تصادفی و جامعه پژوهش 220 خانم 49-14 سال مراجعه کننده به مراکز درمانی بود. برای انجام نمونه گیری به مراکز درمانی و مطب های متخصصین زنان مراجعه و پرونده های بیماران دارای اختلالات قاعدگی موردبررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS-23 و به منظور توصیف داده ها از شاخص های آماری میانگین و انحراف معیار و توزیع فراوانی استفاده گردید.

میانگین سنی افراد شرکت کننده 9/21±29/54بود که 42/7 درصد مجرد و 57/3 درصد متاهل بودند. بیشترین عوامل اختلالات قاعدگی ، مربوط به سندرم تخمدان پلی کیستیک30/9%، عوامل ناشناخته 23/2%، کیست ها 18/6% و هایپو تیروییدی 16/8%  بود. الیگومنوره با 26/81 %  دارای بیشترین فراوانی و دیسمنوره با 3/1 % دارای کمترین فراوانی اختلال قاعدگی در بین خانم ها بود.

با توجه به شیوع بالای سندرم تخمدان پلی کیستیک در میان علل اختلالات قاعدگی می توانیم با بررسی به موقع، پیگیری و درمان احساس رضایت را به افراد مبتلا هدیه دهیم و کیفیت زندگی آنان را بهبود بخشیم.