تاثیر مصرف طولانی مدت آسپارتام بر هیستومورفولوژی، هیستومورفومتری، هیستوشیمی و بیان ژن Caspase-3 در روده ی کوچک موش سفید کوچک آزمایشگاهی

مقاله پژوهشی آسپارتام از خانواده شیرین کننده های مصنوعی می باشد که به طور فزاینده ای در محصولات رژیمی، کم کالری،انواع غذاها، داروها و محصولات بهداشتی استفاده می شود. مطالعه ی حاضر به منظور ارزیابی اثرات آسپارتام بر روده ی کوچک موش انجام پذیرفت. در این مطالعه ی تجربی، 36 سر موش سفید کوچک آزمایشگاهی نر بالغ به صورت تصادفی به چهار گروه نه سری تقسیم شدند. سه گروه از گروه های فوق به ترتیب آسپارتام را به میزان 40، 80 و 160 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی از طریق گاواژ به مدت 90 روز دریافت نموده و همچنین گروه شاهد نیز در نظر گرفته شد. 24 ساعت پس از آخرین تیمار، نمونه های سرمی و بافتی جمع آوری و جهت بررسی های بیوشیمیایی، هیستومورفولوژی، هیستومورفومتری، هیستوشیمی و بیان ژن استفاده گردید. در مطالعات هیستوشیمیایی، تغییر محسوسی در رابطه با میزان ترکیبات کربوهیدراتی مابین گروه ها دیده نشد ولی میزان بافت فیبروزی در گروه های دریافت کننده ی آسپارتام افزایش یافته بود. در بررسی های هیستومورفومتری روده کوچک، آسپارتام به میزان 80 و 160 میلی گرم بر کیلوگرم موجب کاهش معنی داری در پارامترهای هیستومورفومتریک نسبت به گروه شاهد شده بود. دریافت آسپارتام به صورت وابسته به دوز موجب تغییرات معنی داری در پارامترهای اکسیدانی نسبت به گروه شاهد گردید. همچنین بیان ژن Caspase-3 در گروه دریافت کننده ی آسپارتام به میزان 160 میلی گرم بر کیلوگرم، افزایش معنی داری را در مقایسه با گروه شاهد نشان داد. به نظر می رسد آسپارتام به صورت وابسته به دوز می تواند موجب اثرات منفی بر هیستومورفولوژی، هیستومورفومتری، هیستوشیمی و پارامترهای اکسیدانی شده و بیان ژن Caspase-3 را در روده ی کوچک افزایش دهد.