ارزیابی ریسک بوم شناختی فلزات سنگین و هیدروکربن های نفتی در رسوبات حوضچه و محدوده دریایی بندر شهید باهنر بندرعباس

پیشینه و مبانی نظری پژوهش: 

 مسایل زیست محیطی حاصل از فعالیت های تجاری بنادر و پشتیبانی آنها در پسکرانه اغلب در محیط ساحلی - دریایی بازتاب پیدا می کنند، زیرا هر نوع آلودگی با منشاء شناخته شده یا بی کانون، نهایتا می تواند محیط زیست دریایی را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

روش شناسی: 

 در این مطالعه با توجه به اهمیت بندر شهید باهنر و طیف وسیعی از فعالیت های  تخلیه و بارگیری و کشتیرانی این بندرگاه، نمونه برداری از رسوبات در 11  ایستگاه  در حوضچه و محدوده دریایی این بندر در سال های 1400 و 1401 صورت گرفت و  میزان غلظت فلزات سنگین  و هیدرو کربن های نفتی آروماتیک اندازه گیری شد.

 میانگین غلظت فلزات سنگین در رسوبات برای آرسنیک (40/3)، کادمیوم (20/1)، کروم (29/177)، آهن (40/22261)، مس (64/61)، روی (35/116)، منگنز (79/333)، جیوه (23/0)، کبالت (29/26) و نیکل (96/90) میلی گرم در کیلوگرم اندازه گیری شد. همچنین در خصوص هیدروکربن های نفتی نتایج نشان داد در بین 16 ترکیب آروماتیک مورد مطالعه بیشترین غلظت مربوط به Fluoranthene با 6/507 نانوگرم در گرم در ایستگاه 2 و کمترین غلظت مربوط به Naphthalene با 4/1 نانوگرم در گرم است. با توجه به ارزیابی ریسک بوم شناختی، بیشترین میزان آلودگی در ایستگاه های محدوده بندرگاه و اسکله نفتی با درجه آلودگی متوسط است و ایستگاه های داخل حوضچه بندرگاه دارای ریسک تجمعی بیشتری نسبت به خارج از بندرگاه می باشند.

 با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت فعالیت های بندری، فعالیت تعمیرات دریایی صنایع همجوار و همچنین بسته بودن حوضچه بندر و نسبت پایین تعویض آب به خارج از حوضچه از عواملی است که موجب ته نشینی و انباشته شدن فلزات سنگین و تجمع هیدرو کربن های نفتی در رسوبات را فراهم می سازد.