نقش آثار روحی و روانی اعتقاد به مهدویت در اصلاح رفتارهای فردی

اعتقاد به امامت و مهدویت، از باورهای اصولی شیعه است. این آموزه می تواند سبک زندگی شیعیان را جهت دهد و اثری کاربردی در زندگی انسان داشته باشد، چرا که هر مکتبی، با توجه به مبانی اعتقادی خود، از تربیت انسان، هدف خاصی را دنبال می کند. از طرفی نوع نگرش اعتقادی به مسیله مهدویت، نقش شایانی در ابعاد تربیتی زندگی انسان ها دارد. امروزه مسایل مختلف روحی _ روانی، در جامعه شیعیان وجود دارد. از این رو در میان تمام آثار اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و...، بررسی اثر روحی و روانی اعتقاد به مهدویت در اصلاح رفتارهای فردی، به عنوان یکی از مهم ترین آثار کاربردی این آموزه، ضرورت می یابد. مقاله حاضر با هدف اثبات اثر بخشی مهدویت باوری را در اصلاح رفتارهای فردی، به روش توصیفی و تحلیلی دنبال می کند.لذا امیدبخشی به مومنان، ایجاد روحیه استقامت و صبوری، خود سازی، معنا داری زندگی، هویت بخشی و خود باوری از کاربردی ترین آثار باور این آموزه و اصلاح رفتارهای فردی است.