مطالعه بین‏ فرهنگی نگرش به نقش‏های جنسیتی، ارزش‏های والدینی و فرسودگی در والدین ایرانی و مهاجران افغان

پژوهش حاضر با هدف بررسی بین‏فرهنگی نگرش به نقش‏های جنسیتی، ارزش‏های والدینی و فرسودگی والدینی در دو گروه از والدین ایرانی و مهاجران افغان انجام شد. جامعه آماری پژوهش دو گروه از والدین ایرانی ساکن تهران و والدین مهاجر افغان ساکن شهر تهران بودند که 398 والد شامل 199 والد مهاجر افغان ساکن شهر تهران (97 پدر و 102 مادر) و تعداد 199 والد ایرانی ساکن شهر تهران (93 پدر و 106 مادر) به روش نمونه ‏گیری دردسترس و داوطلب از مناطق مختلف شهر تهران برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس نگرش به نقش‏ های جنسیتی، مقیاس ارزش‏ها در بزرگسالان و مقیاس فرسودگی والدینی بود. نتایج پژوهش نشان داد والدین دو گروه ایرانی و افغان در فرسودگی والدینی، نگرش به نقش جنسیتی سنتی و از بین ارزش‏های والدینی قدرت و پیشرفت، اثرگذاری و خودگردانی، سخاوتمندی و خیرخواهی تفاوت دارند. در رابطه با اثر جنس نتایج مشخص کرد مادران و پدران در فرسودگی والدینی، نگرش به نقش ‏های جنسیتی و ارزش‏های والدینی به‏ جز اثرگذاری و خودگردانی تفاوت معنی ‏داری با یکدیگر داشتند. در تعامل اثر غیربومی‏ بودن و جنسیت، پدران ایرانی در نقش‏های جنسیتی ویژه، پدران افغان در نقش سنتی جنسیتی و مادران ایرانی در نقش جنسیتی دوگانه نمرات بیشتری کسب کردند. از میان ارزش‏های والدینی نیز پدران افغان به ارزش‏ های قدرت-پیشرفت و منحصربه ‏فردبودن بیش از پدران ایرانی اهمیت می‏دادند. قرابت فرهنگی منجر به مهاجرت خانواده ‏های افغان علی‏رغم اقامت طولانی‏مدت در جامعه مقصد، با حفظ ارزش‏ها و سنت‏های فرهنگی جامعه افغان همراه است؛ تا جایی‏که جایگاه والدین، نگرش‏های جنسیتی سنتی و حس متفاوت‏بودن به عنوان ارزش ‏های مهم در فرزندان تشویق می‏شود.