بررسی تغذیه در چشمه کارستی با استفاده از مطالعات هیدروژیولوژی و ایزوتوپی (مطالعه موردی: تاقدیس سنگویل)

پارامترهای فیزیکوشیمیایی و ایزوتوپی چشمه ها یکی از پارامترهای مهم در مطالعات هیدروژیولوژی می باشد، زیرا بیانگر ویژگی های اولیه بارش و سرگذشتی است که آب طی حرکت خود در کارست طی می کند. برای بررسی سیستم جریان در کارست سازند جهرم-آسماری در محدوده تاقدیس سنگویل در استان چهارمحال و بختیاری اطلاعات دبی، هیدروشیمی و ایزوتوپ های محیطی چشمه ها، گمانه ها، بارش و رودخانه مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید نوع جریان کارست محدوده عمدتا تابع درزو و شکستگی و نوع جریان در محدوده، حد واسط و افشان می باشد. از آنجایی که استفاده از مطالعات ایزوتوپی در تکمیل مطالعات هیدروژیولوژی و تشخیص نوع جریان، در کنار سایر پارامترها مفید می باشد، بر اساس مطالعات صورت گرفته در این پژوهش خط آب جوی در محدوده تاقدیس سنگویل به صورت رابطه δD= 6.13δ18O+14.8 با همبستگی 96 درصد حاصل گردید. میانگین مقدار اکسیژن 18 در آب های جوی و منابع آبی به ترتیب برابر با 4/56- و 7/06- پرمیل و میانگین مقدار دوتریوم در آب های جوی و منابع آبی به ترتیب برابر با 13/82- و 32/06- پرمیل است. در پژوهش حاضر، بررسی ایزوتوپ های محیطی نشان داد آبخوان تاقدیس دارای مقادیر منفی نسبت به خط بارش محلی می باشد و بارش هایی با حجم بالا و تغذیه برف ترکیب ایزوتوپی آبخوان تاقدیس را مشخص می سازد. به این ترتیب بارش هایی با حجم کم و مقدار ایزوتوپ بالا، کمتر در آبخوان نفوذ می کنند.