مقایسه اثربخشی روش آموزش یکپارچگی حسی و روش سازمان دهی مجدد اعصاب مرکزی بر حافظه آشکار و نهان، توانایی نگهداری ذهنی و مهارت های دیداری-فضایی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

اختلال یادگیری یکی از عوامل موثر بر عملکرد مغز می باشد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش آموزش یکپارچگی حسی و روش سازمان دهی مجدد اعصاب مرکزی بر حافظه آشکار و نهان، توانایی نگهداری ذهنی و مهارت های دیداری-فضایی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود.

جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص مراجعه کننده به مراکز اختلال یادگیری شهرستان رفسنجان در سال تحصیلی1400-1399 بودند که تعداد 90 نفر  با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل تکلیف نگهداری ذهنی مایع بوگارد و روس (1991)، پرسشنامه حافظه آشکار و نهان اسنود گراس و وندروارت (1980) و آزمون حافظه بینایی-فضایی کورنولدی (1998)  بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از اندازه گیری مکرر با طرح مختلط و تحلیل واریانس چند متغیره به کمک نرافزار spss-24  انجام گرفت.

یافته ها نشان داد که  اثر گروه در مولفه نگهداری ذهنی (01/0p< و 99/70 = F)، حافظه آشکار حافظه آشکار (01/0 p< و 26/293 = (162 و 2) F)، حافظه نهان (01/0 p< و 17/65 = (162 و 2) F) و مهارت های دیداری-فضایی کودکان معنی دار می باشد، لذا تفاوت آشکاری بین نگهداری ذهنی، حافظه آشکار و نهان و مهارت های دیداری-فضایی سه گروه  و بین اثربخشی روش های آموزشی با در نظر گرفتن اختلال های یادگیری وجود دارد. همچنین آموزش یکپارچگی حسی بر افزایش نگهداری ذهنی، حافظه آشکار و نهان و مهارت های دیداری-فضایی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص اثرگذار بوده است. از سویی دیگر تفاوت بین دو گروه یکپارچگی حسی و روش سازمان دهی مجدد اعصاب نشان داد که  تاثیرات گروه یکپارچگی حسی بر افزایش نگهداری ذهنی، حافظه آشکار و نهان و مهارت های دیداری-فضایی دانش آموزان بیش از گروه سازمان دهی مجدد اعصاب مرکزی است.

به طور کلی نتایج نشان داد نتیجه گیری شد که روش های یکپارچگی حسی و سازمان دهی مجدد اعصاب جهت بهبود عملکرد مغز در رلستای یادگیری مفید و کمک کننده می باشد.