تحلیل سازوکارهای توسعه کارآفرینی روستایی: مطالعه شهرستان زیرکوه

علی رغم اهمیت توسعه کارآفرینی روستایی نتایج حاکی از توسعه ناکافی کارآفرینی در روستاها است، بنابراین تحقیق حاضر به تحلیل سازوکارهای موثر بر توسعه کارآفرینی روستایی در شهرستان زیرکوه استان خراسان جنوبی پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل افرادی بودند که از وام اشتغال استفاده کرده بودند (840 نفر). حجم نمونه مورد مطالعه با استفاده از نرم افزار G*Power تعداد 215 نفر بود که به صورت طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه محقق ساخته بود. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ و تحلیل روایی محتوایی بر اساس نظر جمعی از اساتید گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران و کارشناسان بخش اجرایی جهاد کشاورزی شهرستان زیرکوه مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که از نظر پاسخگویان از میان مولفه های مختلف نشان دهنده توسعه یافتگی کارآفرینی، زیرمولفه های نظام آموزشی با ضریب مسیر (921/0)، بازار (809/0)، زیرساخت ها (753/0)، عوامل فرهنگی (691/0) و در نهایت قوانین و سیاست ها (678/0) به ترتیب دارای بیشترین اهمیت هستند. یافته های این مطالعه همچنین نشان داد از میان سازوکارهای مختلف توسعه کارآفرینی روستایی در حال حاضر سازوکارهای قانونی و سیاستی با ضریب مسیر (304/0) بیشترین تاثیر را بر توسعه کارآفرینی دارا هستند. پس از این سازوکارها به ترتیب سازوکارهای اجتماعی (226/0)، زیرساختی (209/0)، اقتصادی (207/0) و در نهایت مدیریتی (171/0) قرار دارند. به منظور توسعه کارآفرینی روستایی استفاده از روش های آموزشی و همچنین تدوین سازوکارهای قانونی و سیاستی مناسب در جهت حمایت از کارآفرینان روستایی پیشنهاد می شود.