بررسی اثر عامل پخت دوگانه TDI:DDI بر خواص مکانیکی و سرعت سوزش پیشرانه جامد مرکب بر پایه HTPB

در این پژوهش اثر عامل پخت دوگانه TDI:DDI با نسبت های مختلف بر خواصی همچون استحکام مکانیکی، درصد ازدیاد طول، مدول الاستیک، سختی، سرعت سوزش در فشارهای مختلف، نمای کنترل فشار (n) بررسی شده است. دی مریل دی ایزوسیانات(DDI) یک دی ایزوسیانات با زنجیره کربنی طولانی، وزن مولکولی بالا، سمیت کم و سرعت واکنش پایین باعث می شود فعالیت گروه های N=C=O در ساختار مولکول کاهش یابد. برای بررسی جامع اثر مقدار عامل پخت دوگانه TDI:DDI، پنج فرمولاسیون پیشرانه 1912 با بارگذاری و مقدار R یکسان تولید شد. از تحلیل و بررسی نتایج حاصل از استحکام کششی در روز هفتم می توان مشاهده کرد که با افزایش نسبت DDI در فرمولاسیون پیشرانه مقدار استحکام کششی کاهش پیدا می کند و با صرف نظر کردن از مقدار مدول پیشرانه بر پایه 100درصد عامل پخت DDI که مقدار مدول برابری با نسبت عامل پخت TDI:DDI= 80:20 دارد، می توان نتیجه گرفت که با افزایش نسبت TDI در فرمولاسیون پیشرانه مقادیر مدول با گذشت زمان به صورت منظم افزایش یافته است. در نهایت با افزایش مقدار عامل پخت DDI در فرمولاسیون پیشرانه، نرخ سوزش کاهش پیدا خواهد کرد. مقایسه نمای فشار (n) پیشرانه های با نسبت های مختلف عامل پخت دوگانه TDI:DDI با پیشرانه ای که تنها شامل عامل پخت تکی TDI است، نشان می دهد که با افزایش مقدار DDI در فرمولاسیون مقدار نمای فشار (n) کاهش پیدا خواهد کرد.