بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی باکترهای اشریشیاکلی و سالمونلای جدا شده از کبوتران اهلی در اردبیل

کبوتران خانگی در مناطق شهری در تماس نزدیک با انسان و سایر پرندگان می باشند. این پرندگان به عنوان یکی از حاملین باکتری های اشریشیاکلی و سالمونلا در انتشار و انتقال این پاتوژن ها به انسان و مزارع طیور صنعتی حایز اهمیت هستند. بنابراین، هدف از این مطالعه جداسازی باکتری های اشریشیاکلی و سالمونلا از کبوترهای اهلی شهر اردبیل و تعیین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها بود. از 130 قطعه کبوتر خانگی در قسمت های مختلف شهر نمونه های سواب کلواک تهیه گردید. پس از کشت و جداسازی باکتری ها در محیط های انتخابی، پرگنه های آنها با انجام سایر تستهای سرولوژی و بیوشیمیایی تفریقی نظیر EMB ، TSI،SIM ،MR-VP ، اندول و اوره تشخیص داده شدند. میزان مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها بر اساس روش استاندارد انتشار از دیسک (Disc diffusion) تعیین گردید. از مجموع 130 نمونه بررسی شده، تعداد 23 نمونه (69/17 درصد) باکتری اشریشیاکلی و تعداد 7 نمونه (38/5 درصد) باکتری سالمونلا جداسازی شد. تست آنتی بیوگرام انجام شده بر جدایه های اشریشیاکلی مشخص کرد که تتراسایکلین و سولفامتوکسازول + تری متوپریم به ترتیب با 95/86 درصد و 60/82 درصد بیشترین مقاومت را داشتند، درحالی که انروفلوکساسین و جنتامایسین به ترتیب با 73/21 درصد و 39/17 درصد کمترین مقاومت را نشان دادند. در جدایه های سالمونلا بیشترین مقاومت نسبت به تتراسایکلین (100٪) و سولفامتوکسازول+ تری متوپریم (71/85٪) و کمترین مقاومت نسبت به کوآموکسی کلاو (28/14٪) و فلورفنیکل (28/14٪) مشاهده شد. تمامی جدایه های اشریشیاکلی و سالمونلا نسبت به سیپروفلوکساسین حساس بودند. نتایج مطالعه حاضر بیانگر وجود آلودگی در کبوتران شهری اردبیل به اشریشیاکلی و سالمونلا است و همچنین سویه های جدا شده از این پرندگان دارای مقاومت قابل توجه ای به برخی آنتی بیوتیک ها می باشند. اجرای برنامه های بهداشتی دقیق و مصرف اصولی آنتی بیوتیکها در کبوتران جهت جلوگیری از انتقال آلودگی و گسترش سویه های مقاوم آنتی بیوتیکی به سایر طیور و جوامع انسانی ضروری به نظر می رسد