اثر تنش خشکی، مصرف تلفیقی کودهای شیمیایی و آلی و روش کاشت بذر بر عملکرد علوفه ذرت سیلویی (.Zea mays L) سینگل کراس 704

به منظور ارزیابی واکنش صفات فیزیولوژیک و عملکرد علوفه ذرت سیلویی به مصرف تلفیقی کود شیمیایی نیتروژن و کمپوست بقایای نیشکر و روش کاشت در شرایط تنش خشکی، آزمایشی مزرعه ای به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در تابستان 1400 در شهرستان رامهرمز استان خوزستان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری پس از تخلیه 30 درصد (بدون تنش، شاهد)، 50 درصد (تنش ملایم) و 70 درصد رطوبت قابل دسترس خاک (تنش شدید) (کرت های اصلی)، تیمارهای کودی شامل 100 درصد نیاز کودی نیتروژن، 75 درصد نیتروژن+ 25 درصد کمپوست، 50 درصد نیتروژن+ 50 درصد کمپوست، 25 درصد نیتروژن+ 75 درصد کمپوست و 100 درصد کمپوست (کرت های فرعی) و روش کاشت در بالای پشته و کف جوی (کرت های فرعی فرعی) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد علوفه خشک در تیمارهای تنش خشکی ملایم و شدید (به ترتیب 20193 و 13774 کیلوگرم در هکتار) از تیمار 50 درصد نیتروژن+ 50 درصد کمپوست و کاشت در کف جوی بدست آمد. بیشترین محتوای کلروفیل در شرایط بدون تنش (3/4 میلی گرم بر گرم وزن تر برگ) در تیمار 100 درصد نیتروژن و کاشت در کف جوی و در شرایط تنش خشکی ملایم و شدید (به ترتیب 8/2 و 5/2 میلی گرم بر گرم وزن تر برگ) در تیمار50 درصد نیتروژن+ 50 درصد کمپوست و کاشت در کف جوی به دست آمد. محتوای آب نسبی برگ و پایداری غشای سلول در شرایط آبیاری مطلوب در بین تیمارهای کودی اختلاف زیادی نداشتند، اما در شرایط تنش های ملایم و شدید، تیمارهای تلفیقی نسبت به تیمارهای کاملا شیمیایی و آلی و حتی تیمار کمتر از 50 درصد کمپوست، برتر بودند. نتایج این آزمایش نشان داد که در شرایط تنش خشکی، مصرف تلفیقی کود نیتروژن و کمپوست و کاشت در کف جوی به علت بهبود شرایط رشد گیاه، از کاهش اغلب صفات فیزیولوژیک و عملکرد علوفه گیاه ذرت جلوگیری کرد. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق به نظر می رسد که در شرایط تنش خشکی و کمبود منابع آبی و حتی در شرایط بدون تنش، مصرف مقادیر بهینه کمپوست بقایای نیشکر به عنوان یک نهاده آلی بوم سازگار و روش کاشت در کف جوی می تواند باعث بهبود رشد و عملکرد علوفه ذرت شود.