بررسی تاثیر حسابداری منابع انسانی و افشای آن بر ارزیابی عملکرد

حسابداری منابع انسانی رویکردی بحث انگیز در حسابداری است و می توان آن را تلفیقی از دو حوزه حسابداری و مدیریت منابع انسانی دانست که البته ریشه در نظریه های اقتصادی و روانشناسی دارد. در حالی که بسیاری از شرکتها (کوچک یا بزرگ) اعلام می کنند که مهمترین دارایی آنها نیروی انسانی می باشد، اما در عین حال این شرکتها از چگونگی نحوه حسابداری منابع انسانی خود و نحوه افشای آن در صورتهای مالی اطلاع کمی دارند. پذیرش اصطلاح (سرمایه منابع انسانی) به معنای صحیح آن، منجر به مشارکت مدیران منابع انسانی در عملیات تصمیم گیری می شود. مدیران برای مقابله با چالش های ناشی از تغییرات سریع در دنیای تجارت به اهمیت مدیریت منابع انسانی پی برده اند و در عین حال موفقیت شرکتها بیشتر به سرمایه قابل رویت آنها بستگی ندارد، بلکه به توانایی و مهارت های نیروی انسانی در این شرکت ها، که می توانند به راحتی با پیشرفت تکنولوژی سازگار شوند و شرکت را به سمت دستیابی به اهدافش سوق دهند، بستگی دارد. با نگرشی دقیق و سیستمی به سازمان، در می یابیم که انسان مهم ترین عنصر در رسیدن به اهداف سازمانی، ارتقای کیفیت و کمیت محصولات و یا ارایه خدمات یک سازمان می باشد و موفقیت و شکست سازمان به میزان بسیار زیادی به این دارایی بستگی دارد. در این مطالعه ما به این نتیجه دست یافتیم که منابع انسانی شواهدی را در صورت های مالی ارایه می کنند که تاثیرات گسترده ای همراه با اعتبار بیشتر، در نتایج عملکرد شرکت دارد به گونه ای که وضعیت مالی شرکتها را در پایان سال بسیار دقیق و شفاف نشان می دهد. عدم اندازه گیری هزینه های سرمایه گذاری در منابع انسانی و عدم افشای آن در صورتهای مالی منجر به نتایج مبهم در روند ارزیابی عملکرد شرکت خواهد شد.