بررسی تفسیر تطبیقی آیه ناشنوایی اموات و کاربرد آن در اثبات و رد توسل از سوی سلفیه
از کاکردهای مطالعات تطبیقی در تفسیر، کشف وجوه تمایز آیینی خاص مانند وهابیت و سلفی گری و تبیین روش نورانی اسلام ناب تجلی یافته در مکتب اهلبیتm است. آیه ناشنوایی مردگان (فاطر: 22) ازجمله آیاتی است که سلفیه به آن تمسک کرده، معتقدند مردگان هیچ چیزی نمیشنوند و مانند بتها از شعور بیبهره بوده، مراد از قبر در آن، حفره خاکی داخل گورستان است؛ لذا نباید از شخص مرده حتی اگر پیامبر اکرمj بوده باشد، درخواستی نمود و یا توسل جست. در مقابل مفسران شیعه و بسیاری از مفسران اهل تسنن بر این باورند که آیه مذکور در مقام تشبیه است که مشرکان را بسان مردگانی لحاظ میکند که هیچ نمیشنوند. در حقیقت غرض از این تشبیه توجه دادن به عدم تاثیر آیات بر این سلک است. توجه منظومهای و کلی نگر به آیات دیگر قرآن، التفات به صنایع ادبی مانند تشبیه، کمک گرفتن از سیره نبوی و صحابه و روایات فریقین به عنوان قراین منفصله تفسیری ازجمله دلایلی است که کژی اعتقاد سلفیها و راستی باور مفسران شیعه و مشهور اهل تسنن را اثبات مینماید.
آیه ، تفسیر تطبیقی ، سلفی ، توسل ، ناشنوایی مردگان
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.