بررسی عوامل هوانوردی در سقوط هواپیمای تهران - یاسوج در 19 بهمن 1396

در صنعت حمل و نقل هوایی همیشه حوادث ناگواری وجود داشته که ریشه بسیاری از آن ها عوامل هواشناختی و هوانوردی است . بر طبق بسیاری از گزارشات هواپیماهای زیادی در حین پرواز به کوه برخورد کرد ه و دچار سانحه شده اند. مطالعات متعددی نشان داده اند که وضع هوا به شدت بر عملیات هوانوردی نظامی و غیرنظامی تاثیر می گذارد. هدف از این پژوهش استفاده از یک مدل عددی انعطاف پذیر و شناخته شده در هواشناسی یعنی مدل میان مقیاس تحقیقاتی و پیش بینی وضع هوا (WRF) به منظور بررسی تاثیر پارامترهای هوانوردی بر امنیت پرواز در یک مطالعه موردی است. این مطالعه با در نظر گرفتن سانحه سقوط هواپیمای مسافربری تهران به یاسوج در تاریخ 19 بهمن ماه 1396، در رشته کوه دنا عوامل تاثیر گذار را شناسایی و تحلیل می کند. بدین منظور مقادیر ضریب بار، زاویه حمله، سرعت واماندگی و یخ زدگی برای هواپیمای مورد نظرمحاسبه وتاثیر هرکدام از عوامل بررسی شده است. نتایج نشان داد که کاهش ارتفاع پیش امده برای هواپیما ناشی از کاهش زاویه حمله قبل از رسیدن به محدوده برخورد به کوه، کمتر بودن سرعت هواپیما از سرعت واماندگی و همچنین منفی بودن ضریب بار در منطقه مورد نظر بوده است. با بررسی تغییرات دما در منطقه و عبور هواپیما از میان ابرها و دمای زیر صفر، شرایط ایجاد پدیده یخ زدگی درصورت مجهز نبودن به سیستم یخ زدا، روی بدنه و بال هواپیما وجود دارد.