تغذیه با سطوح مختلف کانولای تخمیر شده با Bacillus sp. رسوبات دریای خزر بر شاخص های رشد و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و متابولیکی کبد ماهیان انگشت قد تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus)

تولید خوراک اقتصادی و استفاده از نهاده های اولیه در دسترس، نقش مهمی در توسعه پایدار صنعت آبزی پروری ایفا می کند. چنین ضرروتی سبب توجه ویژه به مواد خوراکی محلی و استفاده از روش های مختلف زیست فناورانه برای بهبود کیفیت آن ها شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر سطوح مختلف جیره ای کانولای تخمیر شده با باکتری جنس باسیلوس رسوبات دریای خزر بر شاخص های رشد و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و متابولیکی کبد بچه ماهیان تیلاپیای نیل انجام گرفت. 225 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 0/05±1/9 گرم با 5 خوراک آزمایشی شامل تیمار 1 (شاهد)، خوراک بدون کانولای تخمیرشده، تیمار 2، خوراک حاوی 12/5 درصد کانولای تخمیر شده، تیمار 3، خوراک حاوی 25 درصد کانولای تخمیر شده، تیمار 4، خوراک حاوی 37/5 درصد کانولای تخمیر شده و تیمار 5، خوراک حاوی 50 درصد کانولای تخمیر شده، به مدت 8 هفته تغذیه شدند. شاخص های رشد تیمارهای مختلف آزمایش تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند (0/05<P). نتایج فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کبد نشان داد که فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD) در تیمار 4 و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) در تیمارهای 3 و 4 در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت (0/05>P). فعالیت آنزیم کاتالاز (CAT) بین تیمار شاهد با سایر تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0<P)، اما بین تیمارهای 3 و 4 اختلاف معنی داری مشاهده شد (0/05>P). همچنین نتایج فعالیت آنزیم های متابولیکی کبد ماهیان نشان داد که فعالیت آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) در تیمارهای 2، 3 و 4 و همچنین فعالیت آلانین آمینوترانسفراز (ALT) در تیمار شاهد با سایر تیمارهای آزمایشی دارای اختلاف معنی دار بود (0/05>P). به طور کلی می توان چنین نتیجه گرفت که استفاده از 50 درصد کانولای تخمیر شده در خوراک بچه ماهیان انگشت قد تیلاپیای نیل بدون اثر منفی بر شاخص های رشد امکان پذیر است.