تاثیر ورتکس ناشی از موانع و کاهش آن، بر ابعاد ناحیه جداشدگی جریان در ابتدای آبگیر جانبی
جریان ورودی به آبگیر به دلیل مومنتم بالا در جهت کانال اصلی سبب ایجاد جدایی جریان درون آبگیر می شود. در این تحقیق، با به کارگیری موانع در دو حالت چیدمان موازی و زیگزاگی و در شرایط وجود و کاهش ورتکس ناشی از موانع در مسیر جریان، سعی در بررسی میزان تاثیر ورتکس بر ابعاد ناحیه جداشدگی ابتدای آبگیر شده است. با توجه به مشاهدات می توان بیان نمود که قرارگیری موانع به صورت زیگزاگی، حداکثر تا 49 درصد سبب کاهش طول و تا 65 درصد کاهش عرض ناحیه جداشدگی نسبت به حالت بدون موانع می شود . با کاهش تاثیر ورتکس در حالت زیگزاگی موانع، ابعاد ناحیه جداشدگی در مقایسه با حالت های با وجود ورتکس و آزمایش شاهد کاهش می یابد. در صورت چیدمان موازی و کاهش ورتکس، حداکثر تا 48 درصد شاهد کاهش طول و تا 29 درصد افزایش عرض ناحیه جداشدگی نسبت به حالت های بدون موانع و با وجود ورتکس می باشیم.
آبگیر 90 درجه ، رسوب ، موانع مکعبی ، نسبت دبی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.