ضخامت پوسته و نقش آن در بارور بودن ماگما با استفاده از شیمی زیرکن: بررسی موردیمجموعه ماگمایی سنگان

فلات ایران در یکی از پیچیده ترین موقعیت های زمین پویایی کمربند آلپ-هیمالیا قرار دارد. منطقه معدنی سنگان بزرگترین منطقه سنگ آهن اسکارنی سنوزوییک در دورترین بخش شرق کمان ماگمایی البرز در ایران است. توده های گرانیتوییدی در منطقه معدنی سنگان شامل توده های بارور سرنوسر دربردارنده سینیت، سینوگرانیت و گرانیت و توده های عقیم سرخر و برمانی شامل مونزوگرانیت و سینوگرانیت هستند. در این پژوهش، از ترکیب 8 نمونه زیرکن از گرانیتویید سرنوسر، سرخر و برمانی به عنوان یک ابزار اکتشافی مهم برای بازسازی دوباره تکامل ضخامت پوسته در کمان ماگمایی سنگان استفاده شده است. ناهنجاری Eu/Eu* زیرکن (بهنجار شده با کندریت) با N(La/Yb) سنگ کل همبستگی مثبت دارد که از آن برای بازسازی ضخامت پوسته در زمان تشکیل توده ها استفاده شده است. نتایج بررسی های نشان می دهد که گرانیتوییدهای بارور سرنوسر در پوسته ضخیم تری نسبت به گرانیتوییدهای عقیم سرخر و برمانی تشکیل شده اند.